Recenzja książki Makbet

Król Dunkan jest władcą Szkocji. Za czasów jego rządów państwo rozwija się, a wojsko zwycięża wrogów. Makbet, krewny króla, wraz z przyjacielem, Bankiem, są walecznymi żołnierzami odnoszącymi sukcesy. Po bitwie pod Fortes Makbet i Banko spotykają trzy wiedźmy. Wiedźmy pozdrawiają Makbeta tytułując go tanem Glamis, tanem Kawdor i przyszłym królem, Banko natomiast zostaje nazwany „ojcem królów”. Makbet jest zaskoczony. W chwili kiedy czarownice mówią te słowa jest już tanem Glamis, jednak nie posiada innych z wymienionych tytułów. Po zniknięciu czarownic, zjawiają się królewscy posłańcy, którzy informują Makbeta, że w uznaniu jego zasług król mianuje go tanem Kawdoru w zamian za zdrajcę. Makbet zastanawia się nad ostatnimi słowami czarownic. Korzystając z okazji zaprasza Dunkana do swojego zamku w Inverness. Pod dużym wpływem swojej żony, Lady Makbet pozbawia króla życia. O królobójstwo oskarżeni zostają strażnicy, później zabici przez Makbeta. Syn Dunkana - Malkolm, a także tanowie - Makduf i Lennox zaczynają coś podejrzewać i w obawie o swoje życie uciekają za granicę. Następnie odbywa się koronacja królobójcy. Coraz bardziej odchodzący od zmysłów Makbet zleca zamordowanie Banka i jego syna, Fleance’a. Makbet zaczyna mieć zwidy, ukazuje mu się duch Banka. Wyrusza do wiedźm żądając kolejnych przepowiedni. Te odpowiadają mu, że „Nie zginie z ręki człowieka zrodzonego z kobiecego łona” i „Nie tknie Makbeta żaden cios morderczy, Póki Las Birnam ku Dunzynańskiemu Wzgórzu nie pójdzie walczyć przeciw niemu”. Z rozkazu Makbeta giną żona i dzieci Makdufa, przez co synowie Dunkana decydują się powrócić z Anglii do Szkocji i odzyskać tron. Lady Makbet, podobnie jak mąż, zaczyna tracić zmysły i popełnia samobójstwo. Tymczasem Malkolm i Makduf gromadzą wojska w okolicy zamku dunzynańskiego i lasu Birnam. Malkolm rozkazuje każdemu żołnierzowi zerwać pojedynczą gałązkę, aby wraz z nią maszerował w stronę zamku. Ma to wprowadzić w błąd co do liczby żołnierzy. Żołnierze Makbeta oświadczają mu, że to Las Birnam ich zaatakował. Dochodzi do bitwy. Podczas walki Makdufa z Makbetem ten drugi zostaje pokonany. Królobójca przypomina Makdufowi o przepowiedni, że nie miał zginąć z ręki człowieka zrodzonego z kobiecego łona, na co Makduf odpowiada, że przyszedł na świat poprzez cesarskie cięcie i to jego dotyczy przepowiednia. Makbet zostaje zabity, a jego głowa zostaje nadziana na pal. Władzę obejmuje Malkolm – prawowity król.
Warty uwagi „klasyk” ukazujący przemianę z wzorowego człowieka na zabójcę. Utwór ukazuje, co chęć posiadania i żądza władzy mogą zrobić z człowiekiem