Cytrusowy gaj recenzja

"Cytrusowy gaj"- jaki to niewinny, smaczny,aromatyczny tytuł, prawda? Zwiastuje przyjemną lekturę. Ot, taką przy której można oderwać się od szarej rzeczywistości, odprężyć po pracy.

Moi kochani, nic bardziej mylnego. Jedno, co się zgadza, książkę dobrze się czyta i zdecydowanie odrywa nas od codzienności. Jednak nie jest to łatwa lektura z powodu trudnych tematów w niej poruszanych.

Ada jest nauczycielką w przyszpitalnej szkole. Uczy na co dzień dzieci chore na raka. Jest osobą wrażliwą, więc wychodząc z pracy nie zapomina o niej. Emocje przynosi do domu. A tam czeka narzeczony, Jacek. Chemik z wykształcenia, ambitnie pnący się po szczeblach kariery, piszący doktorat. Bardzo kocha Adę,ale jest to miłość zaborcza i toksyczna. Kobieta dużo mu wybacza ponieważ zna go od dziecka i wiele chwil , które spędzili razem było wspaniałych. Nie widzi lub nie chce widzieć tendencji narzeczonego do awantur i przemocy. Wszystko tłumaczy przepracowaniem, zmęczeniem. Czeka cierpliwie na lepszy czas.

Tymczasem jej przyjaciółka i zarazem współpracownica odchodzi z pracy na urlop macierzyński. Zastępuje ją Bartek, wolontariusz z hospicjum i jednocześnie znany twórca komiksów.

Jak można się domyślić jego osoba namiesza sporo w poukładanym życiu Ady.

Dodatkowo za kobietą ciągnie się także jej nieciekawa przeszłość, która rzuca cień na jej obecne życie. Jej ojciec przebywa w więzieniu, gdzie trafił, gdy Ada była małą dziewczynką. Matka natomiast leczy się psychiatrycznie i praktycznie nie ma z nią kontaktu. Mimo tych wszystkich brzemion nasza bohaterka nie traci ducha. Stara się być w porządku wobec siebie i ludzi wokół. No , może z wyjątkiem Bartka, który wyjątkowo działa jej na nerwy.

Powieść czyta się szybko, lecz należy przygotować sobie zaciszne miejsce i niejedną paczkę chusteczek. Lepiej nie czytajcie jej w miejscach publicznych. Wzruszenie, śmiech przez łzy i całkowite zaangażowanie w przedstawiony świat - gwarantowane.

Mam nadzieję, że udało się mi zachęcić Was do poznania tej historii. Uwierzcie mi, warto.