Czas wolny w PRL recenzja

Niewiele pamiętam z tamtego czasu, ponieważ schyłek PRL przypadł raczej na moje lata przedszkolne. Dlatego z nieskrywaną ciekawością zabrałam się za czytanie reportażu ukazującego realia poprzedniej epoki z nieco innej strony. Nie miałam bowiem dotychczas okazji przeczytać żadnej książki, która dotyczyłaby wolnych chwil obywateli Polski Rzeczpospolitej Ludowej. Jeszcze przed lekturą w trakcie kartkowania tej jak by nie było tej dość grubej pozycji rzuciło mi się w oczy mnóstwo zdjęć z epoki. Wiele z nich pochodzi z prywatnego archiwum W. Przylipiaka. Jak się później okazało były doskonałym uzupełnieniem całości. Reportaż został oparty częściowo na osobistych wspomnieniach autora oraz jego rozmówców. Jednak w dużej mierze wzbogaca go bogata bibliografia z jakiej korzystał W. Przylipiak. Mnóstwo jest w tej książce anegdot, cytatów z ówczesnej prasy. To bardzo ciekawa lektura poświęcona sposobom spędzania wolnego czasu w latach 1945-1989. Wielu, szczególnie tym, którzy urodzili się po 1989 r. PRL kojarzy się przede wszystkim z kolejkami w sklepach i ogólnie nie najłatwiejszym życiem w rzeczywistości socrealistycznej. Ale to tylko jedna strona medalu. PRL miał różne oblicza. PRL to także podróże autostopem, prywatki, wakacje na działce czy campingi. To podwórka pełne dzieci z trzepakiem w centralnym miejscu, który jak się okazuje był urządzeniem wielofunkcyjnym. Ludzie spędzali czas wolny równie różnorodnie jak dziś – wprawdzie trochę inaczej ale też w urozmaicony sposób. Niektórzy korzystali z tego, co proponowały władze drudzy wyłamywali się i organizowali go sobie po swojemu ucząc jednocześnie wypoczywać innych. I o takich ludziach pisze w swoim reportażu W. Przylipiak. Autor wspomina m.in. Bogusława Laitl, pioniera autostopu, który już w 1957 r. przejechał w ten sposób Polskę czy Jerzego Lacha, który w połowie lat 80 - tych stworzył jeden z najlepszych teatrów amatorskich tamtego okresu. Co ciekawe W. Przylipiak wspomniał w swoim reportażu nie tylko w wypoczynku plenerowym, aktywnym. Opisał również pierwsze doświadczenia Polaków z radiem, telewizją czy grami komputerowymi.

W mojej ocenie to bardzo interesująca książka. Na pewno zarówno dla tych, którzy będą chcieli powspominać i wrócić myślami do czasów dzieciństwa jak i dla czytelników chcących dowiedzieć się nieco więcej o poprzedniej epoce, o dzieciństwie rodziców czy dziadków.
Polecam