Recenzja książki Martwy Ptak

Powiem wam szczerze - to co przyciągnęło mnie w tej książce to nie jej opis tym razem, a dokładnie rzecz biorąc okładka! Dlatego też, chociaż nigdy wcześniej nie miałam styczności z twórczością Pana Macieja postanowiłam dać szansę jego powieści, choć przyznam szczerze dość sceptycznie podchodzę do nowych autorów i nie oczekuję zbyt wiele - już.
Czy w takim razie ta powieść według mnie „udała się” autorowi? Sprawdźcie!



Akcja powieści dzieje się w Łodzi.
Dochodzi tu do serii makabrycznych zbrodni, które łączy intrygujący schemat- seryjny morderca pozbawia ofiary palców, a w ich usta wkłada martwe ptaki. Nad tą sprawą pracuje para śledczych - Komisarz Kyrcz i podkomisarz Szolc. Sprawca nie pozostawia po sobie żadnych śladów. Jest prawie perfekcyjny.
W końcu jednak popełnia błąd! Czy zrobił to przypadkowo? A może po prostu świadomie manipuluje śledczymi albo fabrykuje dowody, by w ten sposób zmylić policjantów?

W całą tę sprawę zostaje wplątana również Laurą Wójcik, z zawodu rysowniczka. Dziewczynę fascynuje śmierć, szczególnie samotna śmierćptaków. Dlatego też intrygują ją ostatnie zbrodnie. Czy to tylko przypadek, że jest autorką portretów kolejnych ofiar mordercy ?
Wstrząsające i zarazem fascynujące wydarzenia skłaniają ją do refleksji na temat własnej przeszłości. Czy to możliwe, że ma ona związek ze sprawą, którą żyje całe miasto?

Szczerze mówiąc sama do końca nie wiem jak mam się odnieść do tej powieści. Z jednej strony fabuła powieści jest dość ciekawa ( no i umiejscowiona w moim rodzinnym mieście co też dużo daje przy czytaniu), ale z drugiej strony nie wiem … czegoś mi tu zabrakło.
Z początku naprawdę ciężko mi się było zainteresować tą historią, szło to strasznie opornie. Niektóre z dialogów czy opisów były po prostu dość irytujące co sprawiało, że powieść jak i całą historia powoli tacą jakąkolwiek logikę.
Praca śledczych, którą przedstawia nam tu autor także nie była jakaś sensowna. Można by powiedzieć, że zrobili to tylko tak na „odwal się” aby jak najszybciej sprawę zakończyć, w ogóle nie przykładając się do niczego. Trochę to denerwujące było.

Jeśli chodzi o język użyty w tej powieści nie powiedziałabym, że był on jakiś wymyślny. Do tego przyczepić się nie mogę, ale żal tego niewykorzystanego do końca potencjału historii.
Zakończenie? Na pewno nie do przewidzenia więc tu duży plus dla autora akurat się należy.

Ogólnie rzecz biorąc dla mnie ta powieść do najgorszych książek nie należała jakie do tej pory przeczytałam, ale i do najlepszych też nie. Jednakże stwierdzam, że każdy z nas powinien dać szansę autorowi i samemu wystawić mu własną opinię!

Polecam ją sprawdzić!