(Nie)piękność. Ile jest warta Twoja uroda? recenzja

"(Nie)piękność" ma intrygujący tytuł oraz przyciągającą wzrok okładkę. To właśnie te dwie rzeczy zachęciły mnie do przeczytania powieści Nataszy Sochy.

Bohaterkami tej historii są dwie kobiety, będące sąsiadkami. Nasturcja i Paulina są swoimi przeciwieństwami.

Nasturcja to dwudziestoośmiolatka, która sama o sobie mówi, że jest brzydka. Nie lubi swojego wyglądu, dlatego w domu nie ma żadnych luster. Ubiera wciąż te same ciemne swetry, aby być niewidoczną. Dziewczyna ma problemy w nawiązaniu kontaktu z drugą osobą, ponieważ uważa, że wszyscy ludzie wokoło brzydzą się jej wyglądu. Nasturcja cały czas narzeka, że jest brzydka, że nikomu się nie podoba i że nikt jej nie pokocha. Mimo to nic nie robi ze swoim wyglądem. Jej ciągle użalanie się nad sobą jest depresyjne i męczące. Nie próbuje o siebie zadbać, nie maluje się, na dodatek sama na oślep obcina sobie włosy.

Natomiast Paulina to dojrzała kobieta, która jest chodzącą pięknością. Jej wygląd jest perfekcyjny. Poświęca wiele czasu i pieniędzy, aby podobać się sobie, a w szczególności innym. Nie ma chwili, żeby nie myślała o tym, jak wygląda. Ta piękność to chodzący poradnik dla kobiet, z głowy recytuje porady dotyczące urody oraz ciekawostki na temat kobiecego piękna. Choć jest marzeniem każdego mężczyzny, Paulina nie jest szczęśliwa.

Tematem przewodnim książki jest piękno i brzydota, przewija się on w rozmowach oraz rozmyślaniach naszych bohaterek. Cała książka to pewnego rodzaju debata na ten temat. Pełno tu dyskusji dotyczących tego, co wpisuje się w definicję piękna. Po co chcemy być piękni? Jak współczesny świat wymaga od nas dążenia do ideału, a także, dlaczego ludzie nie lubią brzydoty? Wypowiedzi kobiet brzmią, jakby były czytane z książek, sprawia to wrażenie sztuczności.

Książka porusza ważny problem urody. Moim zdaniem najważniejsze jest to, żeby samemu się sobie podobać i być szczęśliwym. We wszystkim należy zachować umiar i zdrowy rozsądek.

"(Nie)piękność" niezbyt przypadła mi do gustu. Zdecydowanie wolę czytać lekturę, gdzie coś się dzieje. Lubię wciągającą fabułę i ciekawą akcję. Drugi raz nie sięgnęłabym po tę książkę.