Coyote #1 recenzja

W pierwszej chwili myślę sobie „historia jak w Romeo i Julii”, ale nic bardziej mylnego! I szlag mnie chce trafić, bo po przeczytaniu pierwszej części, czuję jedynie nie dosyt, że nie wiem co będzie dalej, a cholera wie ile przyjdzie mi czekać na kolejna książeczkę! Poznajemy dwójkę młodych ludzi – Marlene oraz Coyote’a (nazywanego też Lili przez Marlene’a). Coyote jest zabójcą, a jego partner okazuje się być głównym dziedzicem majątku i interesów wroga. Sytuacja zagęszcza się szczególnie, gdy panowie spędzają ze sobą noc, po tym jak u czarnowłosego Lili pojawia się zwyczajny w świcie okres godowy, którego nigdy wcześniej nie doznał. Uczucie pojawia się stopniowo, bo odniosłam wrażenie, że początkowo blondas jest strasznie natarczywy i nachalny. A mimo to skubanemu udaje się uwieźć zmiennokształtnego. Podziwiam go za determinację. Całość wciąga i nie pozwala się oderwać. Wyobraźcie sobie moje rozczarowanie, kiedy nie mam pojęcia czy Coyote będzie musiał rozstać się ze swoim wybrankiem i czy Marlene będzie bezpieczny?!