Czysty wymysł recenzja

Rzadko sięgam po literaturę non-fiction, ale ten tytuł po prostu musiał trafić na moją półkę, bo popkultura - zwłaszcza ta japońska - od lat zajmuje w moim sercu szczególne miejsce.

Chyba każdy z nas - nawet jeśli nie jest fanem anime - przynajmniej raz w życiu słyszał o Sailor Moon czy Pokemonach, a także spotkał się z uroczą (kawaii!) Hello Kitty zdobiącą przybory szkolne i inne przedmioty użytku codziennego. A to tylko niektóre z wytworów wyobraźni japońskich twórców. Niewiele osób wie, że PlayStation zawdzięczamy pierwszym maszynom do karaoke, ani dlaczego rozwój technologii poszedł w takim, a nie innym kierunku. To, że po wojnie Japonia opanowała świat i miała przeogromny wpływ na kształtowanie się ówczesnej popkultury (czego efekty widzimy do dziś) jest już faktem niezaprzeczalnym, czego dowodzi Matt Alt w swojej książce.

Autor w umiejętny sposób przeplata ciekawostki z informacjami o historii, polityce i ekonomii powojennej Japonii. Jestem pod ogromnym wrażeniem jego sposobu prowadzenia narracji - pomimo że jest to całkiem pokaźnych rozmiarów reportaż, to książkę tę czyta się jak powieść, a przez kolejne rozdziały po prostu się płynie. Warto zaznaczyć, że książka ta podzielona jest na dwie części - w pierwszej autor omawia przemiany społeczne, gospodarcze i kulturowe, jakie miały miejsce w Japonii po II Wojnie Światowej, a drugiej natomiast szczegółowo analizuje rozwój popkultury w latach 90. Również w epilogu, w którym wspomina o pierwszych dekadach XXI wieku można znaleźć wiele cennych obserwacji.

Mnie najbardziej zainteresowały rozdziały poświęcone mandze i anime - piszę pracę magisterską o hiszpańskim komiksie, więc wiele rzeczy o historii tego medium już wcześniej wiedziałam, niemniej śledzenie różnic i podobieństw w rozwoju komiksu w Stanach Zjednoczonych, w Europie i Japonii jest pasjonujące.

To niezaprzeczalnie jeden z najlepszych reportaży, jakie dane było mi kiedykolwiek przeczytać. Ogrom wiedzy przekazany jest tu w niezwykle przystępny sposób. Co więcej, autor nie ocenia i nie wartościuje - choć czasem pozwala sobie na żartobliwe uwagi - co jest OGROMNYM plusem, bo w wielu innych reportażach narracja jest dosyć stronnicza.

Czy mi się podobało? Po raz kolejny użyję słowa: OGROMNIE. Chyba jeszcze nigdy nie zużyłam aż tylu znaczników, ale pewne fragmenty były tak ciekawe, że wiem, że kiedyś na pewno jeszcze do nich wrócę.

Oby było jak najwięcej tak świetnych tytułów!

Ode mnie 9/10 gwiazdek. Jedynym minusem tej książki są błędy językowe, które mogą być wynikiem przeoczenia na etapie korekty. Niestety było ich sporo, ale na pewno można to poprawić w kolejnych wydaniach książki.