Tożsamość zbrodni recenzja

Mam duszę romantyczki. Możecie więc zgadnąć, że nieczęsto sięgam po kryminały. Tak naprawdę w swoim życiu przeczytałam tylko kilka.  Nie mam więc zbyt dużego porównania do innych tytułów. Jestem trochę tchórzem. Chciałabym, żeby świat był lepszy, a takie rzeczy, złe rzeczy się dzieją. I to jest przerażające. Dlatego wolę bajki:P Jednak książki Damiana ogromnie mnie kusiły! Musiałam sprawdziś jak bardzo psychopatyczni są jego psychopaci ;)
No i trach! Kupiłam "Tożsamość zbrodni".  Szczerze mówiąc, od początku miała wysoko postawioną poprzeczkę, a wiecie jak to jest, nastawiasz się na coś super i...bałam się że może jednak się zawiodę?
Książka musiała chwilę poczekać na swoją kolej. Ale kiedy w końcu po nią sięgnęłam, odłożyłam na dobre wraz z ostatnią stroną, gdzieś o 1:30 w nocy. Chociaż nie. Wtedy jej jeszcze nie odłożyłam. Siedziałam na łóżku i trzymałam ją w rękach przez jakieś kolejne pół godziny. Gapiłam się na nią. Poleciały przekleństwa, a mój mózg postanowił zrobić sobie imprezę. Bo jak inaczej mógł być aż tak ożywiony i rozbudzony? Włączył mi się tryb analizy, nadal wymykało mi się brzydkie "ja pier.ole, serio? Serio kur..?", "no chyba sobie, kur.a żartujesz?!" a przecież ja nie przeklinam! <ups>  2:30? chciałabyś spać? Hahaha, chyba nie dziś! Dzięki Damian! 

"Tożsamość zbrodni" to debiut Damiana Jackowiaka. Moim zdaniem bardzo udany debiut. Jasne, minusy też się znajdą, ale nie zmienia to faktu, że ja tę książkę pochłonęłam! Bardzo dobrze mi się ją czytało! Już sam prolog jet świetny! Gdybym miała zaznaczyć godne uwagi fragmenty, ciekawe cytaty, zaznaczyłabym każde. jedno. cholerne. słowo! To jest rewelacyjny prolog!
A koniec książki? No cóż, autor zasłużył na to, żeby pacnąć go przez głowę jego własna książką :P

Powiem jeszcze tak- następnego dnia nie byłam w stanie sięgnąć po kolejną książkę,  hasztag kac książkowy.