Dobre wieści czyli dlaczego świat wcale nie jest taki zły recenzja

Rashmi Sirdeshpande "Dobre wieści" czyli dlaczego świat wcale nie jest taki zły,

Nie lubię otaczać się ludźmi, którzy na wszystko narzekają, widzą wszystko w czarnych barwach, wieszczą nadchodzące katastrofy, także te w skali mikro, a przyczyn takiego a nie innego stanu rzeczy szukają zwykle w innych. Dlatego tak bardzo uradowała mnie, powiewająca optymizmem, niezwykle krzepiąca lektura tejże książki. Skierowanej głównie do nastoletniego czytelnika, chociaż ja, osoba mająca już swoje lata, odbieram ją równie dobrze.

"Dobre wieści" przynoszą bowiem same naprawdę pełne optymizmu wiadomości. A to jest naprawdę ważne we współczesnym świecie, w którym zewsząd bombardowani jesteśmy niekoniecznie miłymi, ale też nie zawsze prawdziwymi, wiadomościami, które potem należy selekcjonować, wybierając te ważne, prawdziwe i niosące ze sobą jakąś wartość.

Książka podzielona jest na sześć głównych tematów: ludzie, polityka, planeta, zdrowie, społeczeństwo i sztuka, świetnie a w dodatku przejrzyście napisana, zilustrowana, z zaznaczeniem najbardziej interesujących zagadnień, nazwisk, ważnych dla poszczególnych działów tematów, ma niezaprzeczalny walor edukacyjny. To także idealny pretekst do dalszych przemyśleń, utworzenia szkolnej burzy mózgów, ale nie tylko. Daje ona również każdemu czytelnikowi, który po nią sięgnie możliwość ponownego rozejrzenia się wokół siebie. Nie zdziwiłabym się wcale, gdyby któryś z nauczycieli, chcąc wyjaśnić pewne zagadnienia związane chociażby z klimatem, społeczeństwem czy edukacją obywatelską, postanowił skorzystać z tej książki zamiast klasycznego nudnego podręcznika. Zapewniam Was, że z "Dobrych wieści" nie powiewa nudą.

Czy pamiętacie jeszcze pokazywane w internecie i telewizji filmiki z początku wybuchu pandemii, na których ludzie wychodzili na balkony, by wspólnie śpiewać, dodając sobie otuchy? Albo organizowali sąsiedzką pomoc w zrobieniu zakupów? To było przecież tak niedawno. W wielu wypadkach wystarczą już niewielkie pełne empatii gesty, które budują jedność, zmieniając nasze postrzeganie świata. Są jednak równie ważne, wielkie przedsięwzięcia jak chociażby utworzenie wielkiego zielonego muru przecinającego Afrykę, o długości 8000 km, wymagającego wcześniej dogadania się dwudziestu krajów, którym zależało na zrównoważeniu ilości wyciętych wcześniej drzew i rekultywacji zdegradowanej przyrodniczo ziemi.

Takich przykładów w książce znajdziecie więcej. Nie dotyczą one jedynie ekologii. Nie raz uświadomicie sobie, że wszystko da się zrobić przy odrobinie chęci, że często jesteśmy w uprzywilejowanej sytuacji w stosunku do innych, natomiast szeroko pojęta sztuka może podnosić na duchu. A osobista metoda małych kroków naprawdę działa.