Droga dusz recenzja

Kochani zdarza się wam nie kończyć książek?

Co zrobisz, by ocalić swoją nieśmiertelność?

Od kiedy bogowie odeszli, granic mitycznej krainy Nawii strzegą Strażnicy – garstka wybrańców obdarzona niezwykłymi mocami, w tym jedną szczególną. Ich dusze trafiają do Wyraju, by wraz z opadającymi liśćmi przyniosły je powracające stamtąd kruki.

Mira i Aleks są Strażnikami. Gdy w świecie ludzi pojawia się zbuntowany Kruk – Gniewko, muszą połączyć siły i schwytać go, by tajemnice nie zostały odkryte. Na domiar złego na magiczną stronę przechodzi młoda dziewczyna, Kalina, która wydaje się bardziej związana z ich światem niż ze światem ludzi. Pojawiają się niewidziane od stuleci czarownice, pałające żądzą zemsty za wygnanie z mitycznej krainy. Odwieczna wojna między Strażnikami i czarownicami wybucha na nowo, a stawką jest przyszłość Nawii...

„Droga dusz” autorstwa Katarzyny Kaczmarczyk.

Nie jestem do końca zadowolona z tej pozycji. Nie mogłam się w nią wciągnąć, mimo że fabuła posiada elementy, które kocham w fantastyce.

Mamy magią, stworzenia rodem z legend oraz słowiański klimat, który, co prawda nie jest za często spotykany, ale stanowił miły dodatek.

Jednak mamy także chaos. I to ten chaos sprawił, że książkę czytało mi się naprawdę ciężko i tak naprawdę ledwo ją dokończyłam.

Bardzo nie lubię pozycji, w których nie mogę się odnaleźć, gdyż ciężko się w takiej sytuacji zżyć z bohaterami. Zaczynam się wtedy bardziej irytować, zamiast cieszyć się z lektury.

Ale żeby nie było, iż uważam tę książkę za totalne dno. Tak nie jest. Zdecydowanie czytałam znacznie gorsze pozycje. Myślę nawet, że tutaj po prostu autorka nieco za dużo chciała przekazać czytelnikom i w ten sposób trochę przedobrzyła.

Stworzyła zaś świat, który intryguje oraz bohaterów, którzy, mimo że nie podbili, mojego serca to okazali się dobrze wykreowani. Mieli zróżnicowane osobowości i to było jak najbardziej na plus.

Biorąc jednak pod uwagę całokształt to nie jest pozycja, do której chciałabym wrócić.

Dla mnie takie 6/10.