Trudny przypadek recenzja

Każdy, kto mnie zna, wie, że przejdę obojętnie obok reportaży, których tematyka skupiona jest wokół ochrony zdrowia. Ogromną przyjemność sprawia mi czytanie o pracy lekarzy, pielęgniarzy, czy ratowników medycznych. Choć niejednokrotnie ta przyjemność wymieszana jest z poczuciem bezradności, lęku, czy smutku. Każdy wie, jak wygląda opieka medyczna w Polsce. Łatwo nie jest. Każdy na coś narzeka, lekarz na papierologię, a pacjent na kolejki. Jednak tym wspólnym mianownikiem jest człowiek. Człowiek, który potrzebuje pomocy.

Każdego dnia doktorzy przyjmują setki rekonwalescentów. I choć każdemu starają się poświęcić przysłowiowe pięć minut, to po kilku, może kilkunastu minutach zapominają, kto ich dziś odwiedził i z czym się boryka. Ta jedna chora masa zlewa się w jedną całość, z której wysuwa się tylko jedno pytania. Ile jeszcze? Jednak w tym zbiorze są elementy, które nie pasują do pozostałych. Tym elementem są właśnie trudne przypadki.

Trudny przypadek. Prawdziwe historie polskich lekarzy to krótka lektura, o których sprawach się nie zapomina. To historie doktorów, którzy w swej karierze medycznej doświadczyli zawiłych i mocno obciążających przypadków. Bohaterowie książki malują przed czytelnikiem opowieści, które, choć upłynęło sporo czasu (zdarzyły się na początku drogi, a obecnie są na zasłużonej emeryturze) bolą tak samo. Nie da się zapomnieć śmierci dziecka, którego stan zdrowia polepszał się, a w wyniku splotu nie do końca wyjaśnionych okoliczności zmarło. Czy historii dziewczyny, tak bardzo przelęknionej, która wstydziła się mówić o swej przypadłości. Każda historia, choć różna wywołuje u czytelnika poczucie smutku i bezradności. Zakończenie tych opowieści mogłoby być inne, gdyby nie procedury, lęk, czy zaniedbanie. Niestety, nie wszystko w życiu, a już szczególnie w placówce medycznej kończy się happy endem.

Z jednej strony czułam niedosyt, bo ta pozycja nie należy do obszernych, ale z biegiem czasu dzięki tej formie mogłam jeszcze lepiej poznać lekarzy i ich obciążania, z którymi przyszło im żyć, bo o takich historiach się nie zapomina.