A może ty i ja recenzja

Roni Loren to autorka , której bym nie poznała gdyby wydawnictwo nie zaproponowało mi jej poprzedniej książki. Nie zwróciłam na nią uwagi , a jednak okazało się, że “Ty i cała reszta” było jedną z najlepszych książek przeczytanych przeze mnie w 2021 roku. Niepozorna , a po prostu świetna. Dlatego gdy zobaczyłam zapowiedzi kolejnego tomu tej serii, wiedziałam, że nie ma opcji, żebym jej nie przeczytała .

Nie trzeba znać poprzedniego tomu , chwytając za ten, nie są ze sobą połączone , nie jest to kontynuacja. Opowiada on o losach innych bohaterów i nie spojleruje poprzedniej części (ale warto ją znać tak po prostu).

Andi Lockley poznałam już w pierwszej części i sprawiała wrażenie dziewczyny pełnej życia, przebojowej, nieustraszonej. Bo czego może się bać gorliwa fanka horrorów , nagrywająca podcasty o tym jak się strzec przed seryjnymi mordercami i uniknąć śmierci w niewyjaśnionych okolicznościach ? Okazuje się, że ta dziewczyna się nie tylko boi, a jest wręcz przerażona. Przeszłość pozostawiła jej silną traumę i liczne lęki z którymi walczy każdego dnia . To bohaterka pokazująca , jak pozory mogą mylić…

Andi jest przez pewien czas przekonana, że jej sąsiad jest wilkołakiem ;) dopóki nie poznaje go osobiście gdy pewnej nocy zbyt głośno ogląda horror i ten, przybiega jej na ratunek . Okazuje się , że nie tylko nie jest zmiennokształtny ale za to bardzo atrakcyjny . Jednak niekoniecznie towarzyski.

Hill Dowson to emerytowany strażak ale zarazem młody mężczyzna, który stracił nogę w jednej z akcji ratowniczych, po której zostały mu liczne blizny na ciele. Pozostała też trauma, depresja i niska samoocena. Tym bardziej gdy rozpadł mu się związek, w którym pokładał nadzieje na przyszłość. Natarczywa sąsiadka wpada mu w oko ale nie potrafi uwierzyć, że on może podobać się jej. A jeśli już to zapewne na chwilę, nie wierzy ,że może być z tego coś więcej, coś na dłużej.

Czy tych dwoje będzie dla siebie tylko chwilową pociechą?

Podobało mi się to jak autorka rozegrała rozwój relacji między tą dwójką. Można jej co prawda zarzucić pewną schematyczność ale są też elementy zaskoczenia i niemało emocji , jak i namiętnych chwil . Tych dwoje działa na siebie niesamowicie, czuć tę chemię, to jak się doskonale rozumieją jak wiele mają do siebie cierpliwości . To po prostu piękne. Dwoje niedoskonałych, niewyidealizowanych bohaterów, takich ludzkich, mających swoje słabości i walczący z nimi by móc ponownie cieszyć się życiem. To właśnie doskonale potrafi opisać Roni Loren i ponownie udało jej się porwać mnie swoją historią.

Może nie jestem tak mocno zafascynowana tą książką jak poprzednią ale nie jest gorsza , po prostu jest druga ;) ale ile by jeszcze nie napisała, na pewno przeczytam, bo potrafi poruszyć i zapada w pamięć.

Polecam gorąco i dziękuje Wydawnictwu Słowne za egzemplarz.