Dziennik Noel recenzja

“Dziennik Noel” to wzruszająca, ciepła opowieść o wybaczeniu i o tym, że na nowy początek nigdy nie jest za późno. To również historia o tym, jak potworna jest samotność wśród tłumu. Jak trudne jest wychodzenie z traumy okaleczonego dzieciństwa. O tym, że nie ma jednej właściwej prawdy tam gdzie spotykają się poglądy, doświadczenia i emocje dwojga ludzi. I o tym, jak poznanie motywów postępowania, punktu spojrzenia na sprawę tej drugiej osoby może rzucić promień światła nadziei tam, gdzie dotychczas w duszy panował mrok. Jak dzięki temu może zdarzyć się cud.

Książka opowiada o losach bestsellerowego pisarza, Jacoba Churchera, odnoszącego ogromne sukcesy. Poznajemy go w momencie kiedy dowiaduje się on o śmierci swojej matki, z którą nie kontaktował się od niemalże dwudziestu lat. Po rodzinnej tragedii i latach spędzonych z niezrównoważoną rodzicielką, będąc jeszcze nastolatkiem zdecydował się na ucieczkę z domu. Teraz wraca w rodzinne strony, aby rozliczyć się z okrutną przeszłością, kierowany potrzebami swojego wewnętrznego, skrzywdzonego dziecka. Czy ta podróż pomoże mu się oczyścić z bólu? Z pewnością przywoła wiele niechcianych wspomnień, ale również przyniesie mu coś pięknego. Pomiędzy zgromadzonymi przez swoją matkę przedmiotami, odnajdzie dziennik spisany przez Noel, dziewczynę, która opiekowała się nim w czasie, gdy dziecko najbardziej potrzebuje matczynego ciepła.

Fabuła powieści jest nieskomplikowana i budująca. Krąży wokół tematów związanych z różnymi rodzajami miłości - od rodzicielskiej, przez braterską aż do tej romantycznej. Autor przedstawia nam całe spektrum postaci, które kierują się przeróżnymi przesłankami, zwykle powodowanymi próbami uchronienia samych siebie przed emocjonalnym bólem. Rozmowy pomiędzy dwójką głównych bohaterów uświadamiają Czytelnikowi jak ważne jest branie spraw w swoje ręce i zabronienie otoczeniu kierowania swoimi wyborami. Jak często spotykamy się z twierdzeniami, że ktoś inny wie lepiej od nas jak to powinno wyglądać nasze życie? W “Dzienniku Noel” właśnie decydowanie o losie kogoś innego ma determinujący wpływ na późniejszą egzystencję tej dwójki ludzi - samotnych ludzi, którzy chcą poznać prawdę o swojej przeszłości i móc z nią wyrównać rachunki, aby zaznać spokoju.

Powieść napisana przez R. P. Evansa jest pozycją idealną nie tylko na okres okołoświąteczny i zimowy. Choć pojawia się w niej motyw Bożego Narodzenia i rzeczywiście podczas tej mroźnej pory roku najbardziej klimatycznie się ją czyta, to uważam, że przesłania - bo jest ich naprawdę wiele - jakie ze sobą niesie, są aktualne przez cały rok. Ta ciepła historia może sprawić, że jej Odbiorca spojrzy serdeczniejszym okiem na błędy bliskich sobie osób i być może otworzy też i swoje serce, starając się być dla nich bardziej łaskawym. Błędy przeszłości powinny w niej pozostać, a - jakakolwiek by nie była - miłość, to coś, co życiu każdego człowieka dodaje większej wartości.