Dziewczynka, która nie potrafiła nienawidzić recenzja

Dziś mamy dwa Święta Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu oraz rocznica wyzwolenia obozu w Auschwitz, zginęło tam 1 300 000 osób rożnej narodowości. To miejsce ma swój specyficzny klimat, namacalnie czuć cierpienie, śmierć, tragedie jaka tam miała miejsce. Pamiętamy!!!

„Dziewczynka, która nie potrafiła nienawidzić” Lidia Maksymowicz,

Paolo Rodari od wydawnictwa znak horyzont.

Lidia, a w trakcie wojny Luda jako trzy latka jesienią 1943 roku trafia do Auschwitz-Birkenau wraz z mamą, dziadkami i przybranym bratem. Została wywieziona z Białorusi, gdzie jej rodzina była zaangażowana w pomoc partyzantom. Trafia na blok dziecięcy, a tu najmłodsi więźniowie wykorzystywani byli do eksperymentów medycznych doktora Mengele. Mama dziewczynki odwiedza ja i pomaga na ile może, a także przypomina o tożsamości. Obie na końcu wojny zostają rozdzielone. Luda zostaje wyzwolona w obozie i adoptowana przez Polską rodzinę, a jej mama wyrusza marszem śmierci do obozu Bergen-Belsen.

Książka jest biografią, historią życia Lidii Maksymowicz, a przede wszystkim dzieciństwa, które zostało jej odebrane przez piekło obozu koncentracyjnego. Trafiła do świata pełnego terroru, głodu, chorób, śmierci. Jest jednym z nielicznych najmłodszych dzieci, które przeżyły piekło stworzone przez ludzi. Zastanawiacie się za pewne jak to możliwe, że była tak mała, a jednak pamięta? Może to są wspomnienia opowiedziane przez innych ocalałych? Po części możliwe, że tak jest. Ale jednak czuje strach jak pies szczeka, chce w restauracji w serwetkę schować resztki, pamięta przenikliwy i zimny wzrok swojego oprawcy.

Po wyzwoleniu obozu trafia pod dach polskiej rodziny, która adoptuje dziewczynkę. Lidia ma problem z zaaklimatyzowaniem się, codziennymi czynnościami, z przyswajaniem jedzenia. Jednak pamięta, o kobiecie, jej głos, uśmiech, o biologicznej matce. Annę, Lidia odnajduje w Rosji. Jak dalej potoczyły się losy kobiet, musicie dowiedzieć się sami.

Książka nakłania do refleksji, nad wartościami, które nas otaczają. Podejmuje ważne tematy wolności, nadziei, rodziny, przebaczenia, pamięci. Książka jest nie tylko świadectwem trudnej przeszłości, bólu, cierpienia, jednocześnie jest przykładem siły, wytrwałości, miłości, nadziei.

Czytając, pamiętamy 🖤🤍