Pożerca recenzja

Od czasów trylogii „Władca Pierścieni”, najbardziej znienawidzonymi i wzbudzającymi strach postaciami ze świata fantasy stali się orkowie. Opisywani, jako żądne krwi i skore do walki, głupie kreatury, zawsze grały rolę bandytów i najemnych oprychów. Jako ich przeciwieństwo stawiano elfy. Ci dumni, mądrzy i szlachetni mieszkańcy lasów symbolizowali to, co na świecie piękne i nieśmiertelne. Ów schemat w błyskotliwy sposób postanowiła przełamać w swej najnowszej powieści „Pożerca” E.Raj.
Przygodę opisaną w „Pożercy” śledzimy oczyma jej głównej bohaterki Mayi v’Alantis. Jest ona rozkapryszoną i wulgarną elfią księżniczką, która na skutek wywołanego przez siebie dworskiego skandalu, zostaje zmuszona do objęcia w zarząd prowincjonalnego księstwa. W odległej północnej krainie, otoczonej hordami orków i ruinami starożytnej cywilizacji, w towarzystwie przystojnego orka podejmie próbę ocalenia świata, rozrywanego przez potężne trzęsienia ziemi i inne katastrofy naturalne.
„Pożerca” to jedna z tych powieści, które zostają z czytelnikiem na długo po przeczytaniu ostatniego rozdziału i odłożeniu książki na półkę. Wpływ na to ma kreacja głównej bohaterki Mayi , która przypomina swym zachowaniem nastolatkę (mimo, że ma ponad 70 lat!). Ma ona niezwykle wybuchowy charakter, co pokazuje już w pierwszej scenie, gdy policzkuje swoją służącą , a powodem jest jej zły humor. Sporo czasu zajęło mi przekonanie się do niej. Jednak, gdy pokazała swoje prawdziwe „JA” szczerze kibicowałem jej, gdy przeżywała swoje przygody.
Pod względem fabularnym „Pożerca” to powieść gruntownie przemyślana i dopracowana. Każdy z jej bohaterów spełnia określoną rolą i potrafi wzbudzić silne emocje. Najbardziej zaskoczyło mnie, jak autorka postanowiła zmierzyć się ze stereotypowymi wyobrażeniami na temat elfów i orków. Cała historia przesiąknięta jest magią i dworskimi intrygami, przemocą i zmysłową miłością. Co chwilę następują kolejne zwroty wydarzeń, które sprawiają, że nie sposób przewidzieć, jak zakończy się ta opowieść.