Recenzja książki Chemia serc

Jakiś czas temu obejrzałam film Chemical hearts i naprawdę się wzruszyłam. Trafił bezbłędnie w moją wrażliwość i upodobania klimatyczne, a do tego przemycił trochę dobrej muzyki i literatury w tle. Z bohaterami też się polubiłam i dogłębnie przejęłam się ich historią. No piękny film po prostu. Pomyślałam sobie więc, że wrócę do mojego wakacyjnego trendu i przeczytam sobie pierwowzór literacki. Miałam nadzieję, że wszystkie elementy filmu, w których zakochałam się podczas seansu, przeżyję jeszcze raz na papierze, jednocześnie wiedząc, że w porównaniu do Ślepego zabójcy nie będzie to aż tak wymagająca lektura. Więc Chemia serc wydawała się idealną pozycją na teraz. I jak było?

Tak, tak tak! Pomimo sporego emocjonalnego ciężaru i samej tematyki dotyczącej bolesnej relacji romantycznej, Chemię serc czytało się bardzo przyjemnie, leciutko i płynnie, co wcale nie znaczy, że bezrefleksyjnie. Rozkminy i przeżywanie, czyli to co najbardziej w sztuce lubię, były obecne niemal przez cały czas. Związek Grace i Henry’ego bazował na naprawdę skomplikowanych emocjach, co uderzyło mnie już, gdy oglądałam film, ale podczas czytania dostałam tego jeszcze więcej. Zarówno emocjonalnych flaków, jak i cichej histerii zamkniętej w umyśle chłopaka (bo powiem Wam, że on naprawdę w dużym stopniu dzieli się sobą z czytelnikiem i to jest cudowne). Będę nudna i znowu powiem, że przypominał mi trochę bohatera mojej powieści. To pewnie przez tę dużą dawkę emocjonalności.

Pewne szczegóły się różniły, były wątki dodane, ale w ogólnym rozrachunku dostałam rozszerzoną wersję filmu ze zbliżonym klimatem i odczuciami, czyli dokładnie to, co chciałam dostać. Na chwilowe zmęczenie percepcyjne, po przeczytaniu Fal pani Woolf i Ślepego zabójcy pani Atwood, powieść zadziałała idealnie, bo dosłownie sięgałam po nią w każdej wolnej chwili. I przeczytałam w… cztery dni (ostatnimi czasy jak na mnie, to dośćEm szybko)! Dzisiaj skończyłam mojego pierwszego w życiu Murakamiego i chyba się trochę odblokowałam. Zobaczymy, jak będzie dalej. Mam dobre przeczucia.