Polska. Niespełniony sojusznik Hitlera recenzja

Muszę stwierdzić, że to fascynujące studium Polska-Niespełniony Sojusznik Hitlera zalicza się do tych pozycji, po które sięgnęłam za późno. Jej treść oraz barwny sposób prowadzenia narracji, porwały mnie od samego początku.

Czym jest hitlerologia? Jakie rzeczywiste intencje miał kanclerz III Rzeszy wobec Polski? Czym był kryzys gdański z 1935 roku (pamiętamy z historii, że miasto to było zbuntowane od zawsze, Batory, statuty Karnkowskiego, kolebka ''Solidarności", etc.)? Czy stosunki między państwami zawsze były złe? Na te i inne pytania odpowie wytrawny badacz dziejów, jakim jest doktor Krzysztof Rak. Nie chcę popadać w patos, ale publikacja ta powinna być lekturą obowiązkową we wszystkich szkołach średnich.

We wstępie do tej solidnej pracy, autor charakteryzuje piśmiennictwo dotyczące relacji polsko- niemieckich. Przypomina o niechęci czy nawet agresji niektórych publicystów, uprawiających tendencyjną narrację, bazującą na komunistycznej retoryce. Nie wspomnę o kłamstwach historycznych. Niemiecka historiografia z reguły nie jest przychylna Polsce.

Naukowiec kreśli chorą politykę dyktatora wobec naszego kraju, lecz w dużej mierze klamrą spinającą rozważania jest rok 1939. Natomiast za punkt wyjścia autor obrał 1933 r. Przypomniano o polityce gabinetów Republiki Weimarskiej, jawnie wrogie zamiary: postulaty zawłaszczenia ''korytarza", Śląska.

Krzysztof Rak serwuje nam zupełnie nowe, świeże postrzeganie polityki Adolfa Hitlera wobec Polski, zaprezentowane w niekonwencjonalnej formie. I choć tytuł rozważań może wydawać się kontrowersyjny, to jest wręcz odwrotnie.

Wydawnictwo Bellona ma w swojej ofercie coraz wartościowsze syntezy, opracowania, doświadczeni autorzy odsłaniają przed nami karty z historii Europy i świata.

Historyk odwołuje się też do myśli znanego germanofila, Władysława Studnickiego, optującego za sojuszem polsko-niemieckim. Każda teza poparta jest solidną dokumentacją, kwerenda wypełniła znaczną część czasu Krzysztofa Raka.

Czego się jeszcze możemy spodziewać? Pojawia się uzasadniona, ale wyważona krytyka Józefa Becka, poznajemy kulisy dyplomacji i cyniczną grę wielkich mocarstw.