Porządek rzeczy recenzja

Powieść „Porządek rzeczy” jest kontynuacją historii Wendy i Toma oraz ich niezwykłego uczucia, które powiązało ich losy. Młoda, znana i rozchwytywana aktorka postanawia za wszelką cenę spotkać się wreszcie z Tomem, na swoich warunkach. Dążąc do spotkania musi pokonać trudności związane z obowiązkami zawodowymi i wychodzi na kobietę wyrafinowaną, ale dzięki temu udaje jej się wygospodarować czas na długo oczekiwane spotkanie. Zanim jednak to nastąpi, Wendy ma wiele wątpliwości i kreśli różne scenariusze tego spotkania. Jak to aktorka.

Dywagacje i wątpliwości, przejście przez gamę uczuć targających bohaterką, spowalniają akcję. Z drugiej strony napięcie rośnie, a czytelnik oczekuje konfrontacji głównych bohaterów właściwie od momentu, gdy kariera Wendy nabiera rozpędu, a główną przyczyną jest jej niezwykłe uczucie do Toma.

Tom i Wendy wreszcie się spotykają w bardzo romantycznych okolicznościach i miejscu wybranym przez dziewczynę. Wyjaśniają sobie wiele spraw. Czytelnik dopiero teraz poznaje historię z punktu widzenia Toma, którego nie ominęły „oczy anioła”. Do tej pory Tom wydaje się wielką niewiadomą. Jego spotkanie z Wendy odkrywa przed nami bogactwo duchowe, odpowiedzialność i dojrzałość emocjonalną tego pięćdziesięcioletniego Polaka.

Przy okazji dowiadujemy się, jak postrzegane jest uczucie miłości wśród młodych ludzi. Kojarzy się im z romantycznymi spotkaniami, pożądaniem, dobrą zabawą. Wendy nie może zrozumieć, że można jeszcze lubić i szanować drugą osobę. Odkrycie pełnej poświęcenia miłości jest iście rewelacyjne. Dla młodej aktorki stało się ewenementem i może dlatego nie mogła pojąć swojego uczucia do Toma. Jej środowisko nie znało takich zachowań.

Żeby oddać atmosferę spotkania Toma i Wendy, autor opisuje w jedyny i niepowtarzalny sposób szczegóły nadające temu spotkaniu realizmu. Dom we Francji nabiera życia zaopatrzony w kolory, smaki, zapachy i odczucia. Kilka dni spędzonych razem daje bohaterom obraz ich wzajemnych relacji. Dostajemy spektrum uczuć, czasami skrajnych, obojga bohaterów.

Autor jawi się jako wytrawny znawca kobiecej osobowości i subtelności kobiecej duszy. Z jednej strony wynurzenia Wendy wyglądają na infantylne i wręcz nużące, z drugiej okazują się głębokim przekazem. Z jednej strony zdarzenia, które miały miejsce wydają się dziwne w dzisiejszym świecie, z drugiej nie niemożliwe.

Ostatnie rozdziały mają za to galopujące tempo akcji. Autor serwuje nam skrajne doznania, ale przyznam, satysfakcjonujące.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

Dziękuję autorowi za możliwość zapoznania się z treścią książki.