Ja wam pokażę! recenzja

,,Ja wam pokażę" to kontynuacja ,,Nigdy w życiu" i ,,Serce na temblaku" Katarzyny Grocholi. Książka opisuje kolejne przygody z życia Judyty, jej rodziny, eksia i Adama zwanego Niebieskim.
Judyta w końcu odnajduje szczęście u boku Adama. Zaczyna karierę dziennikarską dzięki awansowi otrzymanemu od naczelnego a w międzyczasie snuje plany na przyszłość i myśli o przygotowaniach do ślubu. Zakochana Tosia wkracza w dorosłość, przygotowuje się do matury i odgraża się, że na pewno ją zda. Adam wyjeżdża do Stanów na półroczne stypendium. To wszystko dzieje się w towarzystwie życiowych rad i wspaniałych pomysłów nadopiekuńczych rodziców, którzy za wszelką cenę chcą ułożyć życie Judycie a także psa Borysa karmionego pod stołem oraz kotów noszących imiona Zaraz i Potem i grasujących w ogrodzie.
To niesamowite jak wraz z upływem czasu może zmienić się gust literacki. Bardzo lubię a raczej lubiłam twórczość Katarzyny Grocholi aż do teraz, kiedy po ponad dziesięciu latach wracam do lektury jej książek. Zawsze uważałam, że postać Judyty jest bardzo sympatyczna, zabawna i naturalna a teraz wręcz odwrotnie, wydaje się być nieporadna, naiwna i niespecjalnie bystra- taka polska Bridget Jones. Czytając miałam mieszane uczucia. Myślałam, że nie dotrwam do końca i zwyczajnie odłożę książkę na półkę. Fabuła jest nudna, bardzo przewidywalna, brakuje tutaj jakichś zwrotów akcji, większego poczucia humoru, takiego jaki był w pierwszej części. Wniosek? Przedłużanie niektórych historii nie zawsze wychodzi na dobre. Ciekawym dodatkiem były natomiast listy redakcji do czytelników umieszczone w książce i to jest na plus. Na jej podstawie powstał film w reżyserii Ryszarda Zatorskiego.
Historia napisana z humorem ale chaotycznie. Czyta się lekko i szybko, więc jest dobra dla zabicia czasu. Osobiście nie polecam. Ciekawsza jest pierwsza część, ale jeśli ktoś już przeczytał i jest ciekaw dalszych losów Judyty, czyporadzi sobie na życiowych zakrętach, z zawirowaniami dnia codziennego, to może przeczytać.