Biała Masajka recenzja

Powieść z serii literatura faktu. I już ten sam fakt sprawił, że sięgnęłam po tę pozycję. "Biała Masajka" pokazuje, że miłość może prowadzić do bardzo dziwacznych decyzji, takich jak porzucenie wygodnego życia, na rzecz lepianki w buszu i walki z wszędobylskimi muchami. Autorka opisuje swoje 4-letnie życie Kenii u boku masajskiego wojownika z plemienia Samburu.

Corinne ma poukładane życie w Szwajcarii: sklep, dom, samochód. Wyjeżdża do Kenii ze swoim chłopakiem Marco ne egzotyczną wycieczkę, która prowadzi do zwrotu w jej życiu o 360 stopni. Już na promie zwraca uwagę na półnagiego wojownika, którego biodra opina czerwona chusta. Corinnie jest nim zachwycona i zauroczona. Nie wiem jak to możliwe, ale z miejsca się w nim zakochuje. Po powrocie do Szwajcarii zrywa z chłopakiem i natychmiast wyrusza z powrotem do Kenii, aby szukać swojego ukochanego Lketingi.

Corinne szuka Masaja, ale bardzo trudno jej go odnaleźć. Miłość dziewczyny jest jednak na tyle silna, że prowadzi ją do ukochanego, który przebywa w sercu dzikiego buszu. W masajskiej wiosce poznaje, co to głód, lęk o przyszłość, walka o przetrwanie. Dziewczyna musi walczyć z potężnymi, biurokratycznymi przeszkodami, ciężkimi chorobami, trudnymi warunkami życia w lepiance z krowich placków. Czasami doznaje szczęścia, ale często zostaje ono przytłoczone goryczą porażki. Historia autorki jest trudna, bolesna i przytłaczająca i czasami budzi sprzeciw, ale i podziw dla niej samej. Za siłę, determinację i odwagę.

Relacja autorki z ponad czteroletniego życia w Kenii jest niezwykle barwna, żywa i pełna ciekawostek. Jej tłem jest Afryka: dzika, nieokiełznana i niebezpieczna z mnóstwem, niepojętych dla Europejczyka zwyczajów i zachowań. (np. mombaski szał). Podobała mi się rzeczowa i lekka narracja, co uważam za duży plus tej pozycji.

"Biała Masajka" pokazuje do czego zdolny jest człowiek w imię obsesyjnej miłości. Podziwiam odwagę autorki. Porzucenie wygodnego życia w Szwajcarii na rzecz życia w plemieniu Samburu, w lepiącym od gorąca buszu, jest dla mnie niepojęte. To historia prawdziwa, która wywołała we mnie mnóstwo emocji. Uważam, że to świetna lektura dla każdego, kto chce poznać prawdziwą Afrykę, bez żadnych ozdobników.