Jak przekonać (prawie) każdego recenzja

Po książkę sięgnęłam dość przypadkowo, gdyż omijam wszelkiego rodzaju poradniki. Początkowo ogarnęło mnie lekkie przerażenie, gdyż nie jestem nauczycielem, ani nie korzystam z Power Pointa. Początek książki poświęcony jest właśnie prowadzeniu wykładów z pomocą slajdów i wykresów. Dokładnie przedstawia, co powinny zawierać slajdy, a czego nie, aby ułatwiały zrozumienie wykładu. Autor podbudowuje to licznymi przykładami, ćwiczeniami i odwołaniem do sposobów percepcji naszego mózgu. Jednak lektura tej książki okazała się fascynującą przygodą. Książka nie tylko pokazuje, jak uczyć innych, ale też co zrobić, aby przyswoić sobie wiedzę i ją zapamiętać. Przecież, żeby nauczać innych, trzeba najpierw samemu przyswoić i zapamiętać wiedzę. Jared Cooney Horvath jest ekspertem w dziedzinie nauronauki edukacyjnej, specjalizującym się w przekładaniu zasad neurotyki na ulepszenie praktyk nauczania . Autor jest nie tylko świetnym teoretykiem, ale też praktykiem, gdyż napisał podręcznik, który czyta się łatwo i przyjemnie. Całość wiedzy, jaką chce nam przekazać, podzielił na 12 krótkich lekcjach poruszających tylko jedno zagadnienie. Jednak przy kolejnych rozdziałach zwraca uwagę na zagadnienie z poprzednich, dzięki temu powtarzamy wiadomości. Autor zaczyna od percepcji, w jaki sposób informacje docierają do naszego mózgu, co może blokowa i w jaki sposób ułatwić sobie zadanie. Interesujące jest powiązanie między czytaniem, słuchaniem, a oglądaniem obrazów. W jaki sposób dźwięk i obraz tworzą razem znaczenie. Zawsze mnie zastanawiało, że ludzie czytając słuchają muzyki. Natomiast ja, gdy czytam, przestaję słyszeć, chociaż nie do końca. Przechodzimy do według mnie najważniejszej części, jak się efektywnie uczyć. Poznajemy, jak działa nasza pamięć, co ułatwia nam zapamiętywanie, a co utrudnia. Ciekawe jest powiązanie ze sposobami nauki, a także z naszymi emocjami. Podobało mi się porównanie wspomnień do chatek w dżungli i ścieżki do nich, które z czasem zarastają. Co zrobić, aby te ścieżki wolniej zarastały i co powoduje, że nawet po długim czasie nagle odkrywamy ścieżkę do jakieś chatki. Znamy powiedzenie, że człowiek najlepiej uczy się na własnych błędach. Okazuje się, że błędy pełnią ważną rolę w naszej nauce, jak budowanie skojarzeń i opowieści. Interesujący jest wpływ stresu na naszą pamięć. Na końcu możemy się dowiedzieć, co zrobić, aby zachować zdrowy i elastyczny umysł jak najdłużej.

Książka napisana została w przystępny i ciekawy sposób. Książka zawiera liczne ilustracje i eksperymenty, a także ćwiczenia, które ułatwiają nam jej zrozumienie. Każdy z rozdziałów zakończony jest podsumowaniem i zwróceniem uwagi na najważniejsze zagadnienia danego rozdziału. Porady i techniki uczenia i zapamiętywania mnie przekonują, ale trzeba jeszcze je wcielić w życie.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakapanie.pl.