Jakby jutra miało nie być recenzja

Jeśli ktoś lubi jednocześnie lekkie i porywające historie miłosne z tajemnicą w tle, to książki Weroniki Tomali z pewnością skradną jego serce!

W małym miasteczku poznajemy mieszkające tam dwie siostry, dwa odmienne temperamenty - Oliwię oraz Malwinę. Pewnego dnia na ich drodze staje Adam. Mężczyzna dopiero co powrócił z misji z Afganistanu, do pustego domu, do szarej rzeczywistości, w oczach ludzi oskarżony za morderstwo swojej żony, a mała miejscowość wciąż huczy od plotek uniemożliwiając mu spokojne życie. Której z sióstr uda się do niego zbliżyć? Imprezowej i szalonej Malwinie czy grzecznej i uprzejmej Oliwii?

Nieoczekiwane spotkanie przemienia losy bohaterów, stawiając ich w sytuacjach, których nigdy by się nie spodziewali. Początkowo niechętnie nastawieni do siebie zaczynają stopniowo się zbliżać...Adam postanawia zabrać do mini zoo z alpakami prowadzonego przez Oliwię swoją małą siostrzenicę. W końcu łapie się na tym, że coraz więcej zaczyna myśleć o uroczej dziewczynie, odczuwa nawet tęsknotę. Czy naprawdę coś zaiskrzy między głównymi bohaterami? Czy odważą się na uczucie?
Czy może los z nich zadrwi stawiając ich przed trudnymi wyborami? Czy przyjaciel naprawdę okaże się przyjacielem?

Powieści Weroniki Tomali cechuje lekki styl i nieprzewidywalność! Każda jej książka jest na swój sposób wyjątkowa i wciągająca. ,,Jakby jutra miało nie być" to kolejna nietuzinkowa historia, której smaczku dodaje pewna zbrodnia w tle. Do końca czytelnik nie wie, jak potoczą się losy głównych postaci, czy spełni się miłość! Powieść ukazuje też to, jakie konsekwencje mają kłamstwa, do czego mogą doprowadzić skrywane emocje i jednorazowe przygody, jak cenne jest zaufanie, a także to, jak destrukcyjną siłą jest ludzka zazdrość. Jest to także opowieść o nieoczekiwanej miłości, a także o siostrzanych relacjach, kompromisach, o powinnościach wobec najbliższych. Idealna na jesienne wieczory, niekoniecznie szczególnie dynamiczna, jednak wciągająca mi przywiązująca czytelnika do bohaterów.

Dziękuję serdecznie portalowi Na Kanapie za przesłanie mi egzemplarza :)