Akademia Crookhaven. Zapomniany labirynt recenzja

Akademia Crook Haven to powieści, które przyciągnęły mnie do siebie motywem szkoły dla wyjątkowych uczniów. Piękna okładka przyciąga wzrok, a opis zwiastował ciekawą historię. J. J. Arcanjo powraca z drugim tomem serii polecanej dla fanów Harry'ego Pottera czy też serii Nevermoore. Czy kolejna część nadal trzyma poziom?

Gabriela, ucznia drugiej klasy szkoły złodziei Crookhaven, czeka w tym roku sporo pracy. Tym razem w turnieju Włamania drugoklasiści zwani Łotrami muszą przeniknąć do działu nauczycielskiego biblioteki, a w planie lekcji pojawiają się nowe zajęcia o nazwie odzyskiwanie.
Gabriel wraz ze swoją przebojową ekipą dowiaduje się też o istnieniu labiryntu Maravela – ukrytej głęboko pod dnem jeziora, zapomnianej przez szkołę zagadkowej konstrukcji pełnej przeszkód, z których każda jest niebywale wymagającym sprawdzianem umiejętności młodych oszustów.
W drugim tomie serii o Crookhaven poznajemy bliżej sekretną szkołę, która uczy, jak czynić zło, żeby pewnego dnia naprawić świat.

Motyw szkoły dla wyjątkowych uczniów jest niczym wyjęty z opowieści o młodym czarodzieju J. K. Rowling. Różnicą jest to, że nie jest to magiczna szkoła, nie znajdziecie tam zaklęć czy też potworów. Ta szkoła ma na celu wykształcić złodziejów, by ci mogli naprawić świat poprzez oszukiwanie złych ludzi i zwracania własności niewinnym. Myślę, że jest to lektura dla nieco młodszej młodzieży.

Zapomniany labirynt to lektura pełna zaskakujących zwrotów akcji, emocji oraz wielu przygód. Czytelnik nie ma czasu na nudę, a autor ukazuje ważne tematy, takie jak siła przyjaźni, która pokazuje, że pomimo przeciwności i różnic w charakterach naszych bohaterów, mogą oni tworzyć zgrany zespół i liczyć na siebie w najtrudniejszych chwilach. Oprócz tego znajdziecie tutaj sporo łamigłówek i zagadek oraz niecodziennych misji. A przeszłość zawsze prędzej czy później dogoni naszych bohaterów. Naprawdę można obdarzyć sympatią postacie wykreowane przez J. J. Arcanjo — kibicujemy im od pierwszych stron książki.

Mimo że Szkoła oszustów, jak i Zapomniany labirynt mają podobną budowę fabuły, to obie książki czytało mi się z przyjemnością. Napisana jest prostym, przyjemnym językiem i czyta się ją błyskawicznie (historia na jeden wieczór). Dynamiczna akcja i ciekawi bohaterowie sprawiają, że historię śledzi się z rosnącym zaciekawieniem. Idealnie sprawdzi się na prezent dla młodszej młodzieży. Ja wypatruję kolejnego tomu. Okładki tej serii bardzo mi się podobają — pięknie prezentują się na półce.