Idealna recenzja

Anita prawie nie wychodzi z domu, podgląda ludzi z miejskiego monitoringu. To staje się jej codziennym rytuałem. O konkretnej porze i w ustalonych dniach, czeka by obserwować nieznajomego, który nawet nie wie o jej istnieniu. Przez taki tryb życia kobieta ucieka od małżeńskiego kryzysu oraz nieudanymi próbami poczęcia dziecka. Anita nie ma pojęcia, że wkrótce ktoś zamierza się na niej zemścić, a przeszłość nie zawsze idzie w zapomnienie.

IDEALNĄ traktuję jako wypadek przy pracy, irytujący debiut, którym chciała zabłysnąć pisarka.
Nie można nie zauważyć, że Stachula ma talent, potrafi podtrzymywać napięcie i pomimo wykreowania denerwujących bohaterów, to od lektury nie można się oderwać.

Historie poznajemy z punktu widzenia czterech osób: Anity, jej męża Adama, Marty i Eryka. Losy postaci splotą się w momentach, które wywołają niemałe „trzęsienie ziemi”.
Nie tylko samolubne charaktery działają IDEALNEJ na niekorzyść, chociaż trzeba przyznać, że były mocno zarysowane.
Niektóre wątki wiały nudą, jak np. Eryka (z powodzeniem mogłoby się obejść bez jego wyznań) i Anity, która wiecznie trzęsła się na widok obcych dzieci.

Autorka opisuje jak wielki wpływ w kreowaniu siebie ma na nas przeszłość. Obsesja, która staje się widoczna jak na dłoni, manipulacja precyzyjnie zaplanowana. Wyrządzone krzywdy często stają się bodźcem zemsty.