Recenzja książki Kiedy będziemy deszczem

Czy macie czasami takie momenty w życiu, że pragniecie zostawić wszystko za sobą i uciec? Bo przytłacza Was codzienność, a cały swój czas poświęcacie tylko dzieciom i obowiązkom domowym i nie ma ku temu końca, aż wreszcie mówicie dość?
.
Trudy macierzyństwa i rutyna, która zakrada się w małżeństwo i codzienność, dopaść może każdą kobietę. Dochodzą do tego obowiązki, które tylko się mnożą i ciągle napływają nowe wyzwania związane z dorosłym życiem. Za duży nadmiar obowiązków, presja i odpowiedzialność ciążąca na kobiecie mogą doprowadzić do załamania nerwowego, a ucieczka w ramiona innej osoby, to tylko kwestia czasu. Osoby, która potrafi przede wszystkim wysłuchać, sprawić, aby pojawił się uśmiech na twarzy i co najważniejsze sprawił, że poczujesz się odprężona i wolna. To wszystko czuła i przeżywała główna bohaterka Inga.
.
Ta książka od samego początku zabiera nas w szczegółowe opisy z życia Ingi, jej myśli i odczucia bohaterka spisuje w formie listów skierowanych do przyjaciółki. Staniecie się świadkami jej wielkiej przemiany, tej wewnętrznej przemiany, która do tej pory była tylko więźniem w swoim ciele i duszy. Inga straciła wiarę w siebie i stanęła w pewnym punkcie w swoim życiu i nie potrafiła zrobić kolejnego kroku naprzód. Pewne okoliczności i nowa znajomość zapali w niej dawną iskierkę i zacznie cieszyć się nawet z tych najmniejszych rzeczy, tym samym dowartościowując się od nowa.
.
W niektórych sytuacjach i emocjach Ingi, widziałam samą siebie sfrustrowaną matkę, która nie radzi sobie z dwójką własnych dzieci i ma wszystkiego po dziurki w nosie. Uważam, że każda z nas może odnaleźć, chociaż maleńką cząstkę siebie w tej kobiecie. Nie liczcie na zwykły dramat psychologiczny z romansem w tle, wplątany został tu również wątek kryminalny związany z tajemniczym zniknięciem Ingi, próby poszukiwania jej, walka z czasem i emocjonalny finał.
.
Przygotujcie się na duże ilości opisów, tych szczegółowych fragmentów z życia Ingi bałam się najbardziej, bo nastawiona byłam, że moje czytanie książki ewidentnie się wydłuży i wynudzi mnie, za nim dojdę do jej połowy. Bądźmy też szczerzy, że objętościowo robi wrażenie i tym samym wzbudza przerażenie. Nic bardziej mylnego, czytało się ją o dziwo bardzo szybko, może dlatego, że jest to mieszanka wielu gatunków, taki czytelniczy misz masz. Nie spodziewałam się tutaj wątku o psich czworonogach, w niektórych momentach psy wręcz zawładnęły tą książką. Autorka pięknie ukazała wątek przyjaźni i oddania zwierząt do swoich właścicieli, nie wspominając już o samym zakończeniu, które wycisnęło ze mnie morze łez.
.
Książka z trudnymi wyborami, skrywanymi tajemnicami, zakazaną przyjaźnią i niepowtarzalnym klimatem.