Recenzja książki Miasto głupców

Kiedy przyszłym rodzicom Magdalenie i Krzysztofowi Witeckim, po długich poszukiwaniach udaje się wreszcie znaleźć wymarzony dom na wsi, nie posiadają się ze szczęścia. Nie zniechęcają się jego kiepskim stanem i rozpoczynają prace remontowe w budynku. Kiedy jednak chcą uporządkować ogród na tyłach posesji dowiadują się od miejscowych, że wiele lat temu doszło tam do brutalnego morderstwa, a jego ofiara zwana Białą Matyldą błąka się po nim do dnia dzisiejszego, zagrażając kobietom w ciąży i dzieciom. Małżonkowie nie dają wiary tym opowieściom i kontynuują remont. Jednak nagle, z dnia na dzień mieszkańcy Jasienia odwracają się od nich i skazują na ostracyzm.

Wyczerpani i zniechęceni postawą swoich nowych sąsiadów Witeccy wracają do miasta, prosząc detektyw Dionizę Romańską o pomoc w wyjaśnieniu tej dziwnej sprawy.

Diona przyjeżdża na miejsce i rozpoczyna swoje śledztwo, nie zdając sobie sprawy, że duch Białej Matyldy to najmniejszy problem z jakim przyjdzie jej się zmierzyć.. Razem z aspirantem Lipskim i nadkomisarzem Ogińskim odkrywają krok po kroku tragiczne wydarzenia i skrzętnie skrywane tajemnice sprzed lat..

Po przeczytaniu „Miasta głupców” zdecydowanie mogę napisać jedno - to bardzo dobry kryminał i świetnie poprowadzona fabularnie książka. Rewelacyjnie skonstruowana, zaczyna się od małego, toczącego się kamyczka, by z czasem przemienić się w prawdziwą lawinę, która wciąga bez reszty i porywa. Zawiera wszystkie cechy rasowego kryminału- intrygującą zagadkę, ciekawe i nieoczekiwane twisty akcji, rosnące napięcie, świetnie wykreowanych bohaterów, zaskakujące zakończenie. Ale oprócz tego jeszcze to, co Autorka misternie wplata w całość i co niewątpliwie pozwala odróżnić jej książki od innych- doskonale sportretowaną małą, hermetyczna , strzegąca swoich tajemnic społeczność oraz niezmiernie ważny problem społeczny.

To moje czwarte spotkanie z Dionizą Remańską i liczę, że nie ostatnie. Odkładam książkę na półkę pozostając pod dużym wrażeniem, a Was zachęcam do lektury.