Klątwa Tygrysa recenzja

Muszę przyznać, że zaintrygowała mnie ta seria, więc podeszłam do niej z naprawdę wielkim entuzjazmem. Książki typu paranormal romance czyta mi się zdecydowanie najlepiej, ale niestety ciężko znaleźć taką "perełkę". Liczyłam, że zaliczę tę książkę do moich ulubionych. Bardzo się rozczarowałam.

Mamy oto niebanalną historię o osiemnastoletniej Kelsey Hayes, która podejmuje dorywczo pracę w cyrku. Tam znajduje pięknego, białego tygrysa o błękitnych oczach, który oczywiście od razu skradł jej serce. Dziewczyna przebywała z nim w swoim wolnym od pracy w cyrku czasie, czytała mu poezję i z nim rozmawiała. Oczywiście był to raczej monolog. Później akcja potoczyła się wręcz w błyskawicznym tempie, a finałem jest jej wylądowanie w Indiach. Nie da się ukryć, że "Klątwa tygrysa" jest oparta na typowym już schemacie książek tego typu: mamy akcję, przeciwności losu, ale żeby nie było za nudno wątek miłosny, który w tej serii moim zdaniem nie był aż tak mocno zarysowany na początku, za to później odgrywał już tylko pierwsze skrzypce. Jak dla mnie ta cała romantyczna otoczka była po prostu zbyt kiczowata i za bardzo melodramatyczna. O ile jedną trzecią tej książki czytałam z wielkim zapałem, to później robiło się coraz gorzej, akcja była dla mnie za bardzo przewidywalna. Ja rozumiem, że książka jest skierowana do nastolatek, ale w granicach rozsądku. Autorka operuje dosyć prostym językiem. Dużo w niej mitologii i kulturze Indii, za co duży plus, bo uwielbiam zagłębiać się w nieznane.

Jednak niestety, ja sama nie mogłam doczekać się skończenia "Klątwy tygrysa", aby zacząć czytać coś nowego. Niespecjalnie mnie zaciekawiła i niezbyt interesuje mnie co się wydarzy dalej. Pomysł niezły, ale wykonanie już gorsze. Szczerze, to nie rozumiem całego tego fenomenu tej książki, dla mnie nie jest to nic specjalnego. Przypuszczam, że duża promocja zrobiła swoje.