Zazdrosny sąsiad recenzja

Muszę przyznać, że seria o rodzeństwie Mach, od samego początku skradła moje serce. Śmiało mogę stwierdzić, że to książki z rodzaju tych, które czyta się dla rozluźnienia. Wywołują uśmiech na twarzy i powalają swoją lekkością.

Tak samo jest w przypadku trzeciego tomu.

"Zazdrosny sąsiad" to książka, w której Magda opowiada historię Bartosza i Dominiki. Kto czytał poprzednie części, zna ich już doskonale.

Kobieta od wielu lat jest zakochana w bracie swojej przyjaciółki. A on, cóż... Też coś poczuł. Dali upust swoim emocjom, spędzając ze sobą noc. Iskry leciały, namiętność była, czułość przyćmiła wszystko. Również Bartosza, który po wspólnej nocy, zostawił Dominikę bez słowa. Auć.
Czas mija, a ta dwójka ponownie na siebie wpada na weselu, tyle że mężczyzna ma pewien sekret, a ona pojawia się w towarzystwie innego partnera. Właśnie wtedy Mach uświadamia sobie co stracił i bierze sprawy w swoje ręce. Tylko co dalej? O tym już będziecie musieli się przekonać.

To, co dostałam w przypadku tej lektury, w pełni mnie usatysfakcjonowało. Zacznijmy od bardzo dobrze wykreowanych postaci. Magda sprawiła, że bohaterowie są bardzo charakterni i z każdej strony widoczne jest dogranie między nimi. Wiedzą, czego chcą, nie zastanawiają się za długo nad wszystkimi za i przeciw. Biorą to, na co mają ochotę - cóż, w końcu przynajmniej jedno z nich ma na nazwisko Mach! 😉

Całość napisana została z dwóch perspektyw, a to dodaje dodatkowych emocji, bo to, co siedzi w ich głowach, jest dokładnie przedstawione. Dosłownie. Uwielbiam zestawienie wypowiadanych słów i jednoczesnych myśli bohaterów, które stosuje Autorka. To między innymi dzięki temu zabiegowi, niejednokrotnie udało mi się szczerzyć jak głupiemu do sera.

Historia ta jest pewnego rodzaju nauką. Przynajmniej dla mnie. Po pierwsze, co jest nam pisane, będzie nam dane. Prędzej czy później. Niektóre rzeczy wymagają nieco więcej cierpienia, nakładu pracy, ale dzięki temu stają się dla nas jeszcze bardziej wartościowe. Potrafimy je docenić dzięki temu, ile poświęciliśmy. Kolejnym aspektem są zaufanie i szczerość. Tak ważne, a tak często ludzie o nich zapominają.
Dzięki tej książce, mamy możliwość przypomnienia sobie, jak ważne są w budowaniu prawdziwych relacji.

Bardzo lubię styl Magdy, który sprawia, że Jej książki czyta się z zaciekawieniem, uśmiechem. Okej, książka nie jest może najdłuższa, ale zawiera wszystkie cechy, które sprawią, że będzie idealna na wieczór, dzień, noc, czy kiedy tam lepiej Wam się czyta.

Czy polecam tę historię? Oczywiście, ten tom, poprzednie i zakładam, że kolejny również. Chociaż koty nie są moimi ulubionymi zwierzętami, czuję, że to ich "darcie" w przypadku bohaterów, o których będzie mowa, zdecydowanie przypadnie mi do gustu.