Sofokles. Król Edyp. Biblioteka Opracowań Lektur Szkolnych recenzja

Znając życie, po "Króla Edypa" nigdy bym nie sięgnęła. Tym bardziej, kiedy dowiedziałam się, że to dramat pisany takim językiem... No, ale zmusiła mnie do tego szkoła.
Dziękowałam z całego serca, że książka okazała się cieniutka, w przypadku wyadania, które mnie się trafiło były to zaledwie 63 strony.
Trzeba przyznać, że lektura wydała mi się na końcu dość... Krwawa. Dokładny opis samobójstwa Jokasty, jak to, załamana, powiesiła się na wstążce, a Edyp przebił sobie oczy sprzączkami od sukni...
Rzeczywiście napisano to dość ciężkim językiem, ale czego można się spodziewać po Sofoklesie? I tak nie było tak źle, spodziewałam się czegoś gorszego.
Ale muszę uprzedzić tych, którzy nie znają mitu o Edypie. Bodajże w "Mitologii" Parandowskiego jest on dość krótki, zaledwie kilka stron i poleciłabym go przeczytać zanim weźmiecie się za dzieło Sofoklesa. Możecie go po prostu nie zrozumieć. A jeżeli zajrzymy wcześniej do mitów, to "Król Edyp", pomimo, zapewne, kilku niezrozumiałych dla nas słów, będzie dla nas jasny bez większych problemów.
Co tu więcej pisać. Książka jest krótka, więc w recenzji nie będę się rozpisywać, bo w sumie nie ma o czym.