Jęk zamykanych bram recenzja

Ochroniarz w modnym klubie "Trzynastka", Arek Maj, zostaje pobity i trafia do szpitala. Wkrótce inny pacjent, odnajduje go z poderżniętym gardłem. Lekarka bezskutecznie próbuje powiadomić osobę, podaną to kontaktu w sprawie Arka - jak się okazuje, zaginęła ona przed dwoma laty.
Właściciel "Trzynastki" - Mecenas prosi o pomoc byłego policjanta, Mateusza Krysiaka, w sprawie zabójstwa. W wyniku dochodzenia, na jaw zaczynają wychodzić nowe fakty.
Do bliskich Arka próbuje dotrzeć również Edyta, zaprzyjaźniona kelnerka z klubu, w którym pracował mężczyzna, który też prosił ja o przetrzymanie sporej gotówki. Jednak jej pozyskania przynoszą więcej pytań, niż odpowiedzi.
Jakie tajemnice krył Arek? Czego boi się Mecenas? Dlaczego Arek musiał umrzeć?

Twórczość autora miałam okazję poznać i muszę przyznać, że potrafi on wciągnąć i zaangażować czytelnika w fabułę, jak mało kto. Opowiedziana tu historia jest przemyślana i szczegółowo dopracowana, a występujące w niej wątki, choć z pozoru różne, z czasem łączą się idealną całość. Lubię, kiedy apetyt rośnie w miarę jedzenia - i tak, też tu było. Napięcie rosło, pytania mnożyły się wraz z rozwojem akcji, a prowadzone śledztwo przynosiło co raz to nowe fakty. Narracja, którą wprowadził jest wysmakowana, barwna, ciekawa - tak, że czytelnik chce poznać od razu zakończenie, którego nie sposób przewidzieć. Interesujący bohaterowie, liczne intrygi, szemrane towarzystwo, ciekawa i dynamiczną akcja, wątki kryminalne - wszystko umiejętnie i precyzyjnie poprowadzone. Na uwagę zasługują bohaterowie - ich kreacja zawiera w sobie zakamarki ludzkiej psychiki, jej mroków i pułapek. Kolejna rzecz to środowisko, w którym rozgrywają się wydarzenia - rządzi tu określona hierarchia i układy.
Książka wzbudza wiele emocji - to taka kwintesencja kryminału, w której odnajdziemy wszystkie te elementy, które powinny się w tym gatunki znaleźć. I pomimo objętości ( nieco ponad 500 stron) czyta się zadziwiająco szybko, chłonąc wszystko to, czym częstuje nas autor. Ze swojej bardzo polecam - czytanie takich kryminałów, to czysta przyjemność.