Czarna Madonna recenzja

Niewiele w swoim życiu miałam styczności z twórczością Remigiusza Mroza. Kiedyś przeczytałam Behawiorystę, który mnie wciągnął i to by było na tyle. Przerażają mnie serie, które mają ponad 10 tomów, a kolejne wydawane są z prędkością światła. Po „Czarną Madonnę” sięgnęłam zupełnie przypadkiem. Zaciekawił mnie tytuł i zdecydowanie okładka. Było to zupełnie coś innego, niestandardowego dla tego autora, którzy kojarzony jest głównie z kryminałem i wątkami politycznymi.

Albo ja nie zrozumiałam tej książki, albo coś jest w niej nie tak. Historia jest bardzo ciekawa. Dotyczy zaginięcia samolotu pasażerskiego, którym podróżowała narzeczona głównego bohatera. Akcja jednak idzie w takim kierunku, że mi się to w głowie nie mieściło. Dodatkowo na koniec nie było wytłumaczone prawie nic z tego, co się działo. Samolot znika i pojawia się na radarach, w końcu po kilku dniach ląduje na pewnym lotnisku. Wychodzi z niego pewien człowiek, co do tożsamości, którego jest wiele obiekcji. W całej powieści na każdym kroku znajdują się odniesienia do Biblii, do różnych Ewangelii i do Apokalipsy wg Świętego Jana. Mamy do czynienia z opętaniem i egzorcyzmami, ich historią czy teorią. Jak sam tytuł wskazuje, występuje nawiązanie do obrazu Czarnej Madonny. Zupełnie nie rozumiem, jak powiązany jest ten obraz z całą fabułą. Dodatkowo możemy zapoznać się z ciekawym opisem obrazu, a także jego genezą.

Pomysł na fabułę był dość oryginalny, jednak niektóre fragmenty były dla mnie obrzydliwe. Opisy opętania były dla mnie za mocne, przerosły moje możliwości. W życiu nie pomyślałabym, że Remigiusz Mróz może napisać książkę tego rodzaju. Nawiązania do religii są w niej takie mocne, jak w żadnej innej książce, którą do tej pory czytałam. Dodatkowo bardzo dużo jest cytatów w języku łacińskim, które nie są od razu tłumaczone. Denerwujące było skakanie po stronie w celu przetłumaczenia.

Być może to ja nie doceniam tej pozycji, być może nie jestem na tyle dojrzała, żeby ją zrozumieć. To, w którą stronę poszła fabuła, przerosło chyba nawet samego autora. Najgorsze jest to, że wydarzenia zawarte w tej powieści nie zostały do końca wytłumaczone. Czy polecam? Raczej dla kogoś o mocnych nerwach, to nie jest łatwa lektura.