Dziecięce koszmary recenzja

Lisa Gardner to amerykańska pisarka, autorka książek, które często trafiały na listę bestsellerów. Nie miałam okazji poznać jej twórczości, aż do momentu gdy w moje ręce wpadła lektura „Dziecięce koszmary”. Przyciągnął mnie dosadny tytuł i okładka a także intrygujący opis. Czy i wnętrze jest równie ciekawe? O tym więcej za chwilę:).

Kilka słów o treści... W Bostonie dochodzi do makabrycznej zbrodni. Ginie czteroosobowa rodzina a jedynym ocalałym jest ojciec i mąż, który trafia w stanie ciężkim do szpitala. Nie wiadomo, czy jest on sprawcą czy może również ofiarą. Dochodzenie prowadzi sierżant Warren, która skrupulatnie zagłębia się w całą sprawę i dostrzega niewidoczne na pierwszy rzut oka niuanse i nieścisłości. Wkrótce dochodzi do kolejnej zbrodni, dziwnie podobnej do tej pierwszej. Elementem wspólnym jest fakt, że w rodzinach tych wychowywały się dzieci z zaburzeniami psychicznymi. Idąc tym tropem, policjantka trafia do szpitala dziecięcego, na oddział dla malców z problemami umysłowymi i zmagającymi się z różnymi traumami i chorobami. Poznaje tam pielęgniarkę, Danielle Burton, której dzieciństwo również nie należało do idealnych. Do dziś męczą ją koszmary minionych lat. Obecnie jednak wkłada całe serce i uwagę w pomoc najmłodszym pacjentom. Tymczasem na oddział trafia kolejne dziecko z poważnymi zaburzeniami...

Bardzo lubię thrillery psychologiczne, dlatego powyższa książka zrobiła na mnie świetne wrażenie. Od początku do końca fabuła trzyma w napięciu i zaskakuje świeżością podejmowanej tematyki. Autorka zajęła się kwestią chorób psychicznych u dzieci, które przeżyły straszne wydarzenia we wczesnych latach życia lub też urodziły się z różnym obciążeniem genetycznym. Dość przerażające a do tego delikatne zagadnienie. Mamy tu zarówno sporą dawkę psychologii, którą tak bardzo lubię, jak i dużo akcji, świetnie stopniowanego napięcia oraz silnych emocji. Bohaterowie są nakreśleni szczegółowo i realistycznie, dzięki czemu ich problemy i zmagania są jeszcze bardziej interesujące. Intryga kryminalna jest zawiła a rozwiązanie zagadek przyszykowanych przez pisarkę szalenie wciągające. Język nie jest wyszukany, raczej przystępny, dzięki czemu całość czyta się szybko.

„Dziecięce koszmary” to książka mocna w swoim przekazie, wciągająca oraz wywołująca liczne uczucia i refleksje. Z pewnością nie pozostaniecie wobec niej obojętni. Polecam serdecznie, zwłaszcza dla miłośników thrillerów psychologicznych. Pozdrawiam!

Moja ocena: 5/6