Recenzja książki Kucharka z Castamar

Clara Belmonte to młoda, ambitna i wykształcona dziewczyna. Kiedy jej ojciec tragicznie ginie dziewczyna nagle pozostaje bez protekcji, zdana tylko na siebie. Kastylia w XVIII w. to świat, w której dominuje męski pierwiastek, a kobiety muszą poddawać się ich namiętnościom. W tym świecie nieoczekiwanie Clara trafia do posiadłości Castamar, gdzie zostaje zatrudniona jako pomoc kuchenna, mało kto wie, że jej sekretem jest niezwykły kulinarny talent. Książe de Castamar, od wielu lat wdowiec, stopniowo rozbudza swoje zmysły gdy próbuje dań przygotowanych przez Clarę.

Czy zniewalające zmysły potrawy roztopią lód z serca Diego? Czy don Diego wpadnie w sidła arystokraty, który na niego poluje? Czy Clara odniesie sukces i zjedna sobie część dworu Castamar? Gdzie zaprowadzi ich subtelna gra słów, gestów i spojrzeń?

Fernando J. Múñez (ur. W 1972 roku) to hiszpański scenarzysta i reżyser filmów krótkometrażowych. W 2019 roku napisał pierwszą powieść skierowaną do dorosłego czytelnika „Kucharka z Castamar”, jest znany również jako autor książek dla dzieci.

Czego tu nie ma? Jest intryga, zależności dworskie, zdrada, miłość, namiętność i pojedynki. Dominuje kuchnia – jej smaki i zapachy, choć tylko na stronach powieści to przyprawiają o zawrót głowy i sprawiają, że cieknie ślinka! To nie jest książka do przeczytania na raz, i nie tylko ze względu na jej objętość, „Kucharką (…)” należy się delektować.

„Kucharka z Castamar” to powieść historyczna, mocno zabarwiona romansem. Takie prawo gatunku, że dominują kwestie związane z relacjami damsko-męskimi. Autor dużo uwagi poświęca też na opis życia w różnych klasach społecznych w Hiszpanii na początku XVIII wieku oraz opisami jedzenia – gotowania, podawania i ceremonii spożywania. Jest tu więc sporo kulinariów ale i bale, wystawne stroje, konflikty arystokracji oraz lekko zarysowane tło historyczne. Zawiłości w relacjach między bohaterami potrafią wciągnąć jak niejeden serial (zresztą pierwowzorem powieści był serial, który można znaleźć na popularnej platformie). Dużym plusem jest dopracowany bohater męski, natomiast Cara - dość przewidywana.

Pełna rozmachu i widowiskowa! Z mnóstwem kolorów i ekspresji. Z wdziękiem nawiązuje do literatury minionych epok. Choć to opowieść bazująca na znanych schematach – młoda uboga dziewczyna, dojrzały bogaty mężczyzna, różnica klas społecznych i perypetie, które ich spotykają i prowadzą do wielkiego finału – czyta się z zaskakującą przyjemnością. Polecam!

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Znak