Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz recenzja

Kultura wschodu zadziwia mnie. Odmienność, zasady, porządek, zwyczaje, tak inne od naszych, czasem wręcz niepojęte, trudne do zaakceptowania. Ta książka jest o trudnym, pełnym ograniczeń, życiu Chinek, jeszcze z XX wieku.

Lilia z wioski Puwei, jak wszystkie dziewczynki, od najmłodszych lat przygotowywana była do roli uległej żony. Nie uniknęła krępowania stóp, które w jej przypadku zakończyło się „sukcesem”, bo po wyłamaniu kości i zagojeniu ran, jej stopy osiągnęły odpowiednią, pożądaną długość, co dawało jej szansę na lepsze zamążpójście. Za pośrednictwem swatki - pani Wang, Lilia została laotong Kwiatu Śniegu z wioski Tongokou. Ten związek (przyjaźń) okazał się silniejszy niż więzy rodzinne czy małżeństwo, ale jednocześnie przysporzył obu dziewczynkom wielu trosk i problemów. Lilia wyszła za mąż za bogatego Dalanga, z którym stworzyła tradycyjny związek rodząc synów i szanując teściową. Kwiat Śniegu nie miała tyle szczęścia. Zdegradowana społecznie za występki ojca (uzależnienie od opium i utrata majątku) została żoną wybuchowego, brutalnego rzeźnika. Mimo różnic kobiety utrzymywały ze sobą kontakt przez wiele lat za pomocą wachlarza, na którym pisały listy używając sekretnego pisma kobiet „nu shu”. Rozdzielone nieporozumieniem, ze zdwojoną siłą połączyły się przed śmiercią jednej z nich.