Lato bez Mężczyzn recenzja

Tytuł tej książki jest przewrotny. Sugeruję niewymagającą, łatwą w odbiorze lekturę. Nie jest to jednak typowa propozycja na urlop, choć z pewnością nie brakuje tutaj humoru i błyskotliwości. Autorka w swej powieści dotyka wielu tematów , pisze o relacjach damsko-męskich , przyjaźni, sile rodziny , przemijaniu czy ludzkich słabościach . ,, Lato bez mężczyzn " to króciutka , ale wartościowa proza , która jest słodka -gorzka , a dzięki temu - niezwykle prawdziwa .Zabawna , poruszająca , inteligenta .Polubiłam Mię od pierwszej strony, mogłabym się z nią zaprzyjaźnić. Jest rozbita po rozstaniu z mężem, a raczej porzuceniu przez męża, który po trzydziestu latach wspólnej codzienności wymienia ją na młodszy model. Jednak czuć w niej ogromną siłę i mądrość życiową. Powieść jest pełna trafnych przemyśleń na temat relacji międzyludzkich. Sięgnęłam po "Lato bez mężczyzn" z powodu intrygującego tytułu. Już nawet pani przy kasie, zwróciła uwagę na tę książkę. Nic dziwnego, bo w naszym społeczeństwie mężczyźni odgrywają dużą rolę. Można by powiedzieć, że nie wyobrażamy sobie życia bez mężczyzn. A jak to jest z kolei w książce?
Autorka strasznie chce coś ważnego powiedzieć, jest bardzo erudycyjna i strasznie się stara. Niestety nie wiadomo co chce powiedzieć, i nie wiadomo po co ta książka została napisana. Takie sobie rozważania o mężczyznach, kobietach, życiu za mało przemyślane, żeby być ciekawe, za ciężkie żeby były czystą rozrywką.

Nieco trudniejsza lektura, aczkolwiek fascynująca. Kłopoty dorosłych zdają się mieć wiele wspólnego z kłopotami nastolatków...
Mia tak kochała męża, że dla niego zwariowała, przepraszam przez niego, a raczej jego zdradę. Stan ten na szczęście był tylko przejściowym. Tak jak samo zafascynowanie nową kochanką niewiernego męża. Pierwsze strony tej powieści mnie zaintrygowały i zrobiły mnóstwa nadziei niestety płonnych. Ogromnym plusem jak dla mnie było to, iż bohaterka zwraca się do czytelnika bezpośrednio, wręcz nazywa go przyjacielem. mniej