Jedno po drugim recenzja

Jedno po drugim to moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Sięgnęłam po tę książkę zachęcona porównywaniem do „I nie było już nikogo'' Agathy Christie, która bardzo mi się podobała. Nie zawiodłam się, rzeczywiście świat wykreowany jest mniej więcej w podobnym schemacie, lecz nie było to nudnie przekopiowane. Uwielbiam dobrą zagadkę i tu się taka znajduje! Zostajemy przedstawieni pewnemu kierownictwu o nazwie Snoop, internetowego startup. Podobnie jak większość startupów tracą gotówkę i nie wszyscy członkowie zgadzają się co do tego, co powinni zrobić dalej. Zostają więc zabrani na zjazd do luksusowych domków narciarskich we francuskich zaśnieżonych Alpach. Tam sprawy bardzo szybko przybierają zły obrót, gdy spada lawina i nie wszystkim członkom udaje się wrócić do swojego domku. Odcięci od świata, nie są w stanie wezwać pomocy. I wygląda na to, że ktoś z grupy jest przeciwny temu, by reszta wydostała się z tego żywa. Uważam, że bohaterowie są bardzo dobrze przedstawieni w książce, przynajmniej na tyle o ile jest to potrzebne, czyli bez zbędnych wątków totalnie niemających żadnego znaczenia na późniejsze wydarzenia. Gdybym miała podać jedną krytykę, zdecydowanie byłby to, że punkt kulminacyjny i rozwiązanie były zbyt przeciągane. Pod koniec następuje kilka zwrotów akcji, które uważam, że są specjalnie tak zbudowane. Otrzymujemy tak kilka rozdziałów wyjaśnień, które tak naprawdę nie były potrzebne, co naprowadza czytelnika na nowe przemyślenia dotyczące owej zagadki, kolejnych ofiar co przyznam, że nie do końca mi się podobał ten zabieg z tego względu, że to były totalnie ostre zwroty akcji. Zakończenie przez to rzeczywiście okazało się nieco inne, niż przypuszczałam. Z faktu tego, że jestem fotelowym detektywem, bardzo dobrze się przy niej bawiłam. Cieszę się, że poznałam twórczość Ruth Were jej historia przypadła mi bardzo do gustu. Patrząc na inne recenzje, wydaje się, że wielu czytelników się ze mną nie zgadza. Zastanawiając się nad tym, zaryzykuję, że powodem mogą być nasze różne gusta w thrillerach psychologicznych. Wolę część thrillera (którą uważam za ekscytującą) i chcę mniej psychologicznej (która, jak sądzę, jest w większości przeciążona wahaniami i domysłami). Jednak wielu czytelników woli inną drogę. Przyjmij więc moją recenzję z przymrużeniem oka i nie pozwól, by wpłynęła ona na Twoją decyzję o przeczytaniu lub nieprzeczytaniu tej historii.