Jedno po drugim

Gdy czuję, że aktualne książki zawodzą mnie jedna po drugiej, wiem, że jest pewniak, który jak dotąd nigdy mnie nie rozczarował. Ten typ, a dokładniej Ruth Ware tak ma, że każda oferta czytelnicza, którą dotychczas miałam okazję czytać, wbija w fotel i nie pozwala odłożyć książki przed wyjaśnieniem tajemnicy.

Po "Pod kluczem" i "Śmierć pani Westaway" przyszedł czas na nowość, która oferuje pełen atrakcji pobyt w wysokich górach. Dla miłośników zimowych sportów, w szczególności narciarstwa i snowboardu to nie lada gratka, gdyż miejsce oferuje mnóstwo interesujących tras zjazdowych, idealny śnieg pod deską, jak i nieskazitelną koniunkturę hotelową i gondolową. Jednym z takich kurortów jest piękny domek, który kusi turystów zarówno położeniem, pysznym jedzeniem, jak i rodzinną atmosferą. Brzmi kusząco, prawda? Rzekłabym nawet, że dość znajomo, gdyż wątek uroczego zimowiska w niedostępnych Alpach przebijał się już chociażby w "Zamieci" Allie Reynolds, spodziewać się zatem można powtórki, ale nie... nie w przypadku Ruth Ware, która w mistrzowskim stylu tworzy niepokojącą, gładko czytającą się historię mordercy czającego się gdzieś tam hen wysoko. Czy w wyjeździe służbowym, który miał być idealną odskocznia od dnia codziennego, coś może pójść nie tak? Oczywiście!

Autorce należy przyznać bezapelacyjny plus za dbałość o szczegóły, darowanie sobie przedłużania niepotrzebnych emocji, konkrety dotyczące wydarzeń i kluczowe szczegóły, które mają istotny związek z g...

Lektura „Jedno po drugim” to już moje czwarte spotkanie z autorką i równie udane jak w przypadku „Pod kluczem” i „Śmierci pani Westaway”. Jedynie „Dziewczyna z kabiny nr 10” nie do końca przypadła mi do gustu.

Luksusowy dom na odludziu z pięknym widokiem na otaczające go francuskie Alpy to przepis na cudowny firmowy pobyt, czy raczej tragedię? Zdecydowanie to drugie! Od pierwszych stron wiemy, że nie wszyscy wrócą z tej wyprawy żywi. Od początku też wyczuwa się ten klaustrofobiczny, przytłaczający klimat, który wzmaga się wraz z pogorszeniem pogody, która praktycznie odcina mieszkańców domku od świata.

Nie tylko aura jest niespokojna i wróży kłopoty, ale również stłoczeni w jednym miejscu ludzie reprezentujący odmienne stanowiska i jedna osoba, której głos może przeważyć szalę zwycięstwa którejś ze stron.

Gdy z wyprawy na stok nie wraca współzałożycielka firmy, a wkrótce potem schodzi lawina, pod wpływem strachu i narastającego napięcia pozostali mieszkańcy domku zaczynają odsłaniać swoje prawdziwe oblicza.

Czy bardziej niszczycielską siłą okaże się nieprzyjazna natura, czy zło czające się w człowieku?

Nakręca się karuzela strachu, wzajemnych podejrzeń i śmierci. Odcięci od świata goście znajdują się w surrealistycznym koszmarze, a wśród nich czai się morderca.

Z zapartym tchem śledziłam akcję przedstawianą z dwóch perspektyw zastanawiając się, kto okaże się psychopatycznym mordercą, a komu uda się przeżyć. Autorka zn...

"Teraz jest nas dziesięcioro.
Teraz jest nas dziewięcioro.
Teraz jest nas ośmioro."

Górski krajobraz francuskich Alp, ośnieżone stoki, rześkie powietrze gwarantują doskonały wypoczynek. To także idealne warunki, by w ekskluzywnej, wygodnej chatce położonej, zapomnieć o otaczającym świecie i doładować baterie. Takie oderwanie się od pracy zorganizowali pracownicy firmy, popularnego londyńskiego start-upu technologicznego. Szusowanie po stokach, alkohol bez limitu i kilka prezentacji to idealny plan na kilka zbliżających się dni. Jednak wyraźne napięcie pomiędzy zespołem jest namacalnie wyczuwalne. Już pierwszego dnia z wypadu na narty nie wraca jedna z osób, gdy reszta grupy stara się zorientować w nowej sytuacji, domek odcina niebezpieczna lawina. Wkrótce dochodzi do morderstwa.

Motyw gdzie w odizolowanym miejscu, z zamkniętym kręgiem podejrzanych, giną po kolei kolejni bohaterowie nie jest oryginalny, ale mam wielką słabość do książek w tym schemacie i zapartym tchem obstawiam, kto będzie następny.
Szczególnie jeśli postacie łączą napięte i skomplikowane relacje.

I tym razem Ruth Ware stworzyła elektryzujący klimat, który porywa czytelnika. Jedyny zarzut, jaki mogłabym mieć, to można zbyt szybko domyślić się kto jest mordercą, chociaż w żaden sposób nie psuje to przyjemności czytania.
Fabuła przemyślana, wszystko zgrabnie się ze sobą łączy, dzięki czemu możemy chłonąć emocje, pojawiające się poczucie zagrożenia, osaczenie i nie...

Już samo słowo "klasyka" wzbudza we mnie wewnętrzny opór, bo lubię raczej to, co nowe, odkrywcze, rozwijające. I wiem, że gdy klasyczne dzieła powstawały, to też takie właśnie były, jednak to nie zmienia mojego podejścia. Z jednym wyjątkiem. Jako nastolatka odkrywałam świat zbrodni z Agathą Christie i dlatego z ogromną ciekawością sięgam po książki, które nawiązują do standardów przez nią wyznaczonych. Motyw z "I nie było już nikogo" jest chyba najpopularniejszy u współczesnych autorów, jakiś czas temu recenzowałam "Teraz zaśniesz" C.L. Taylor, a teraz jestem po lekturze "Jedno po drugim" Ruth Ware i chcę się podzielić moimi wrażeniami.
Styl autorki znałam już wcześniej i teoretycznie wiedziałam, czego się spodziewać, a dokładając do tego znajomy motyw zamkniętego pokoju, można by uznać, że ta książka nie mogła mnie niczym zadziwić. A jednak zaskoczenia były, zarówno pozytywne, jak i negatywne.
Zacznijmy od tego, że niewiele byśmy stracili, zaczynając czytać tę powieść w połowie. Ware tak po prostu ma, że musi trochę porozwlekać, tym razem dotyczyło to jednak tylko początku, który był takim typowym wprowadzeniem do właściwej akcji. Przedstawianie postaci w taki sposób było o tyle bez sensu, że było ich na tyle dużo, że i tak dopiero, gdy akcja nabrała tempa, zaczęłam się orientować, kto jest kim. Mimo to już na tym etapie wytypowałam mordercę i niestety trafiłam.
Podobało mi się oczywiście to, że narracja była podzielona na dwie bohaterki, bo dzięki temu mog...

Wyobraźcie sobie, że macie możliwość spędzenia kilku dni w luksusowym, rustykalnym domku we francuskich Alpach. Prawda, że brzmi to fantastycznie? Nawet jeśli jest to wyjazd służbowy, brzmi to, jak rewelacyjna przygoda. Niestety nie dla bohaterów najnowszej powieści Ruth Ware.

W trakcie pobytu w tym luksusowym domku odbywa się spotkanie współpracowników, na którym pojawia się propozycja nie do odrzucenia. Mimo pojawienia się na horyzoncie ogromnych pieniędzy nie wszyscy są tym pomysłem zachwyceni, a napięcie spowodowane tą sytuacją sięga zenitu. Jednak to na zewnątrz rozgrywa się największa tragedia. Lawina odcina domek od świata, a jedna z bohaterek nie zdąrzyła wrócić ze zbocza. Czas mija, a pomoc nadal nie nadchodzi, za to narasta strach i panika. W domu brakuje prądu i ogrzewania, a kolejni bohaterowie giną, jeden po drugim. Pytanie brzmi, kto jest mordercą?

„Jedno po drugim” to thriller zupełnie inny od poprzednich powieści autorki. Jej akcja rozgrywa się w jednym budynku, a bohaterowie skazani są tylko na swoje umiejętności i możliwości. Wszystko mogłoby skończyć się inaczej, gdyby nie skrywane sekrety i tajemnice każdego z uczestników tego wyjazdu. To właśnie te tajemnice powodują, że każdy patrzy na siebie wilkiem i podejrzewa drugiego człowieka o najgorszy czyn z możliwych, czyli morderstwo.

Ruth Ware stworzyła wspaniałe widowisko dla swoich czytelników, Każda przewijana strona utwierdziła mnie w przekonaniu, że autorka zna się na rzec...

“Jedno po drugim" to kolejna książka Ruth Ware, jaką miała przyjemność przeczytać. Klimatyczny thriller, gdzie bohaterowie zostają odcięci od świata, a wśród nich jest morderca. Zamknięta przestrzeń, postaci skrywające tajemnice i szybka akcja. A wszystko na tle pięknych, malowniczych Alp.

Bardzo spodobał mi się pomysł na fabułę- grupa znajomych z pracy wybiera się do domku w górach. Trochę pracy i trochę przyjemności- zjazdy na nartach, wspólne spędzanie czasu. Brzmi świetnie. Do czasu, gdy nie spada lawina śnieżna, a bohaterowie zostają uwięzieni w domku, gdzie giną jedno po drugim... takie historie czyta się jednym tchem!

Bardzo wciągnął mnie ten thriller- głównie ze względu na klaustrofobiczny klimat i chęć poznania sprawcy. Ale także dlatego, że akcja prowadzona jest z perspektywy trzech postaci, co dodaje jeszcze szybszego tempa, uzupełnia pewne luki i nadaje koloru. Każdy jest podejrzany i nikt nie może czuć się bezpiecznie. W tak ekstremalnych warunkach każdy prędzej czy później pokazuje swoją prawdziwą twarz.

To, co nie przypadło mi do gustu to zbyt duża liczba bohaterów, w których nie mogłam się połapać. Fakt, że taka liczba dodatkowo komplikuje wytypowanie mordercy i zagęszcza atmosferę, jednak początkowo utrudnia trochę odbiór. Druga rzecz to zakończenie- brakowało mi jeszcze jakiegoś wow na końcu- czegoś naprawdę mocnego i zaskakującego, co odwróciłoby całą sytuację i namieszało, ale tak naprawdę porządnie 😉 Tymczasem ...

Służbowy wyjazd do luksusowego domku w górach? Co może pójść nie tak? Dramat rozpoczyna się, gdy jeden z uczestników nie wraca ze stoku, a lawina odcina kwaterę od świata, więżąc w nim ludzi tylko z pozoru będących w przyjacielskich relacjach.

Drugie spotkanie z twórczością Ruth Ware kończy się sukcesem! “Jedno po drugim” to thriller, który sprawił, że niepokój nie opuszczał mnie nawet po odłożeniu książki. Fajny pomysł na fabułę, choć trzeba chwilę poczekać, by na dobre się rozkręciła. Początek to wprowadzenie bohaterów, których mamy tu w sumie aż dziesięcioro. Dla mnie to był najnudniejszy moment. Nie lubię takiej mnogości postaci, szczególnie gdy nie wiadomo, czy wiedza na temat ich wszystkich rzeczywiście będzie mi potrzebna. Okazało się, że nie… Na tym minusów koniec, potem jest już tylko lepiej i lepiej, a kiedy pojawia się pierwszy trup, nie można się już od tej lektury oderwać. Bardzo dobrze prowadzona akcja, napięcie rośnie strona za stroną. Mnie nie opuszczało uczucie, że zaraz wydarzy się coś złego. Cała historia toczy się w hermetycznym środowisku, atmosfera jest nieznośnie gęsta, a morderca? No właśnie, przecież on też jest w domku razem z innymi! Rewelacyjne zakończenie, totalnie przerażające i satysfakcjonujące. Naprawdę mocno wkręciłam się w tę książkę. Wyłączałam czytnik i cały czas czułam się spięta, nasłuchiwałam, czy moje własne cztery ściany za chwilę czymś mnie nie zaskoczą. “Jedno po drugim” zrobiła na mnie ogromne wrażenie i można by o ni...

JEDNO PO DRUGIM
Ruth Ware

Luksusowy domek w górach wydaje się rajem na ziemi.
Do czasu, gdy lawina nie zmieni go w piekło.

"Jedno po drugim" to kolejna książka, która wyszła spod pióra autorki, której powieści bardzo mi się podobały.
Niemal w ciemno byłam pewna, że z tą będzie tak samo. Dwa zdania na okładce, które wręcz krzyczały, że to będzie wow.

Rustykalny, a przy tym luksusowy domek narciarski we francuskich Alpach.
Tam współzałożyciel modnego londyńskiego start-upu technologicznego organizuje wyjazd dla ośmiu pracowników.
Wyjazd służbowy z dobrze zaplanowaną ofertą, w której stawka jest wysoka, a każdy może coś zyskać, stracić lub ukryć.
Zdania w zespole są podzielone, a napięcie sięga zenitu.
Na zewnątrz zaczyna szaleć burza śnieżna, a lawina odcina dostęp do świata zewnętrznego.
Jedna z osób nie wróca z nart, kolejna odchodzi...Jedno po drugim...
Czy morderca pokaże swoje prawdziwe oblicze?

Autorka miała bardzo dobry pomysł na fabułę. Klimatyczność w przypadku autorki to coś oczywistego. Kryminał tylko po części można przyrównać do stylu Agathy Christie. Dlatego po części ponieważ czytając nie odczułam żadnych głębszych emocji związanych z akcją, która toczyła się w książce. Przez większość książki miałam wrażenie, że tak naprawdę niewiele się działo, a opis z perspektywy kilku osób tylko powielał to co już wiemy.
Bardzo szybko odkrywamy kto stoi za wszystkim. Jedynie motyw tego działania...

"Jedno po drugim" to książka, która zaintrygowała mnie już od pierwszych stron. Na samym początku autorka sprytnie opisała wszystkich bohaterów (których jest dość sporo, chociaż rozdziały pisane są z perspektywy tylko dwóch osób). Dzięki temu łatwiej jest się połapać, kto jest kim i jaką rolę pełni w Snoopie - firmie, której pracownicy wybrali się na wspólny wypad w góry. I którzy mają ze sobą dość napięte relacje. A jeśli nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi oczywiście o pieniądze…

Jedną z największych zalet tej książki jest wartka akcja i duszny klimat, który porywa czytelnika i sprawia, że od książki ciężko się oderwać. Łyknęłam ją błyskawicznie, bo tak bardzo chciałam dowiedzieć się, co będzie dalej. Chociaż zarys fabuły może i nie jest szczególnie oryginalny, Ruth Ware pisze w taki sposób, że i tak zaskoczy czytelnika nie raz i nie dwa.

Gdy tylko przeczytałam opis tej książki, od razu przyszła mi do głowy “Rozgrywka” Allie Reynolds. Nie da się też nie zauważyć podobieństwa do jednej z najbardziej znanych książek Agathy Christie - “I nie było już nikogo. Nie martwcie się jednak, jeśli obie te książki już czytaliście. Nie ma tu mowy o podróbce czy plagiacie, bo Ruth Ware poszła w zupełnie innym kierunku niż Reynolds czy Christie.

Jeśli uwielbiacie thrillery, w których od początku nic nie jest jasne, w których każdy może być podejrzanym i które nie pozwolą Wam oderwać się od lektury - dobrze trafiliście. Taka właśnie jest książka Ruth Ware.

Surowa mroźna zima, luksusowy domek leżący w wysokich partiach Alp, miejsce odcięte od świata, cicho wszędzie, głucho wszędzie - co to będzie!
Ten wyjazd integracyjny miał zacieśnić więzy i zapewnić kilka dni sportowej rozrywki. Niestety już na samym początku w dziwnych i niewyjaśnionych okolicznościach ginie jedna z postaci. Nim bohaterowi zaczną się zastanawiać co tak naprawdę się wydarzyło nadciągnie groźna śnieżna burza, a wraz z nią lawina, która odetnie ich od reszty świata, a urokliwy alpejski domek stanie się śmiertelną pułapką. Godziny mijają, pomoc nie nadchodzi, bohaterowie zaczynają ginąć jeden po drugim, a pozostałych ogarnia panika.
Czy fabuła nie przypomina Wam książek w klimacie Agathy Christie, bo mi bardzo. A do tego autorka nadała całości indywidualnego charakteru. Książka zapewniła mi świetną rozrywkę, bawiłam się wyborowo po kolei odkrywając sylwetki psychologiczne bohaterów. Oczarował mnie sam alpejski klimat - śnieżne lawiny, nieustannie padający śnieg, głośno zawodzący wiatr. Bardzo lubię to uczucie niecierpliwości, kiedy za wszelką cenę chciałabym poznać rozwiązanie zagadki, a autorka wyciąga z szafy kolejne trupy.

Jak widać Ruth Ware to autorka, która nigdy nie zawodzi i zawsze trzyma wysoki poziom. Za każdym razem potrafi udowodnić, że zna się na rzeczy tworząc historie niezwykle zagadkowe, klimatyczne i pełne emocji. Jedno po drugim ma moją pełną rekomendację.

Świetnie napisana powieść, ale nie poczułam tego niepokoju, na który zawsze czekam sięgając po thriller psychologiczny. Niemniej powieść napisana jest dobrze. Morderstwa w domku odłączonym od świata przez lawinę. Ktoś z domowników jest mordercą. Tylko kto i dlaczego morduje? A przede wszystkim jaki będzie jego następny krok?
Dobry kryminał. Historię poznajemy z perspektywy dwóch kobiet. Jedna z nich pracuje w domku, druga jest gościem. Ich perspektywy bardzo się różnią. A jednak z końcem wyłania się spójny obraz całej historii.