Recenzja książki Lupo

„Życie to blizny. Życie to krew na rękach. Życie to plamy na białym ubraniu. Życie to ryzyko i brud”.

Czy za uratowanie niewinnego dziecka, zapłacił swoim życiem? Tak.

Czy żałował swojej decyzji? Nie.

Czy jedna decyzja sprawi, że odkrył że ma serce? Tak.

Czy spodziewał się jak zmieni się ich życie, gdy znowu przetną się ich drogi? Nie.

Wie jedno, że zemsta należy do niego. A ON jest duchem.

Lupo to inteligentny, twardy, bezwzględny mężczyzna, jego serce i dusza są przesiąknięte chęcią zemsty. Którą realizuje krok po kroku. Nie waha się zabić, by ochronić bliskie mu osoby. Wilk który pokazał, że ma również dobre strony. Życie jest pełne niespodzianek i on się o tym przekonał, gdy znowu spotkał Maripose.

Mariposa wie co to bieda, głód, samotność, bezdomność. Jest niewinna, ma dobre serce i troszczy się o innych, ale wie, że w życiu nie ma nic za darmo. Już się tego boleśnie nauczyła. Ma w sobie siłę by walczyć. Marzy, że jej życie w końcu się odmieni i nie będzie już głodować, że znajdzie swoje miejsce. Jest motylem który przy odrobinie miłości wyjdzie z kokonu i rozwinie skrzydła.

„Nie żeń się z miłości, ale z poczucia lojalności. Miłość zabija duszę szybciej niż sztylet wbity w serce”.

Zaproponował jej małżeński układ. Układ na wymianie przysług. Bez miłości. Tylko nie spodziewał się, że ta kobieta przedrze się przez pęknięcia w jego tarczy i dotrze do serca. Przy niej odzyskał spokój, a ona przy nim rozwinęła skrzydła. Byli dla siebie stworzeni. Mimo różnicy wieku rozumieli się bez słów. Czy naprawdę da się stworzyć związek bez miłości, oparty tylko na lojalności? Gdzie ona jest jego sercem, a on jej. Per sempre. Na zawsze.

Mafia i miłość. Życie i śmierć. Zemsta. Zdrada. Lojalność. Rodzina.

„Lupo” to romans mafijny w najlepszym wydaniu. Zatraciłam się w tej pięknej i brutalnej historii. Mariposa i Lupo są naprawdę dobranym duetem. Wszystkie postacie są bardzo dobrze wykreowane, a fabuła cudowna i przemyślana. Ogromnym plusem są rozdziały pisane z perspektyw bohaterów – uwielbiam to bo mogę lepiej poznać to co w danym momencie myślą i czują. Miłość pokazana w drobnych gestach, słowach, uczynkach. Akcja i niebezpieczeństwo które powodowały, że serce zwalniało. By przyśpieszyć gdy pożądanie i namiętność wchodziła do gry. Każda kartka to emocja, a autorka dobrze wie jak na nich grać. W niektórych momentach miałam łzy w oczach, by za chwilę się uśmiechać. Zakochałam się w jej stylu pisania i bohaterach. Doczekać się nie mogę kolejnego tomu.