Recenzja książki Lwowska noc

Wiejski nauczyciel i patriota oddany ojczyźnie prowadzi spokojne życie u boku żony Marii i ich dzieci. Do czasu, gdy wybucha jeden z najbardziej wyniszczających konfliktów. Wkraczający do malowniczego miasteczka Niemcy podsycają wzajemne animozje między narodowościami. Los mieszkańców jest już przesądzony. Rozzuchwaleni sołdaci mordują na potęgę, nie uznają żadnej świętości. Nie boją się niczego ani nikogo. Ukraińscy sąsiedzi nie mają pokojowych zamiarów, żywią głęboką nienawiść do wszystkiego, co polskie. Wybijają w pień rodzinę naszego bohatera.

Co zrobi Józef Sztendera? Zapragnie odwetu, czy może znajdzie w sobie siłę, aby przebaczyć oprawcom? Jak potoczą się jego dalsze dzieje?

Łatwo możemy utożsamić się z nauczycielem, zrozumiemy silne emocje, które nim targają.

Waśnie sięgają zenitu, Ukraińcy wciąż polują na mężczyznę. Są tu iście dantejskie sceny, dlatego tez lektura jest trudna, bolesna i pouczająca. Mamy autentyczną historię dziadka i matki autora tej książki.

Akcja powieści toczy się na wschodnich rubieżach Polski i zamyka w latach 1939-1946. Niemcy też nie znają litości, w niczym nie ustępują zdziczałym bolszewikom. To czas, gdy giną najwybitniejsi przedstawiciele nauki, kultury, rozstrzelanie profesorów lwowskich (4 lipca 1941).

Powieść Lwowska noc jest doskonała pod każdym względem, autor umiejętnie odtworzył realia zwyrodniałego XX wieku. Każda z postaci jest wyrazista, z krwi i kości. Publikacja bardzo ważna i potrzebna, trafiająca do wielu sumień. Rodzą się pytania o granicę szaleństwa, naturę człowieczeństwa, nienawiści i chęci odwetu za doznane krzywdy. Do czego zdolny jest człowiek w obliczu wojny, zagrożenia?

Wszystkie przedstawione wydarzenia są autentyczne, Wiesław Helak bazował również na bezpośrednich, prawdziwych przeżyciach. Swoich bliskich. W tej historii nie ma patosu. Myślę też, że na podstawie tej przejmującej prozy, winien powstać film.

O Józefie i jego zmaganiach o prawdę i ukaranie winnych przelanej krwi, nie da się i nie można zapomnieć.