Moje życie, moja muzyka. Autobiografia recenzja

Maestro odszedł, ale Jego kompozycje zostały z nami...

Autor: @ladymakbet33 ·1 minuta
2021-01-19
Skomentuj
1 Polubienie
Ten wybitny kompozytor 6 lipca opuścił świat z pociechą wiary, udając się na wieczną wartę. Mistrz był autorem muzyki do ponad 400 produkcji filmowych i telewizyjnych. Wystarczy wspomnieć o: Dawno temu w Ameryce, Pewnego razu na Dzikim Zachodzie. Co ciekawe, Ennio Morricone Oscara otrzymał dopiero w 2016 roku.

Autoportret geniusza, który zmienił oblicze muzyki filmowej.
W związku z tym pragnę Wam przypomnieć o wyśmienitej autobiografii tego niezwykłego człowieka. Jedynego w swoim rodzaju.
Ennio Morricone. Moje Życie, Moja Muzyka jest znakomitym deserem dla oka i ucha. Wirtuoz w rozmowie z Alessandrem De Rosą opowiada o wielkim znaczeniu małżonki w jego życiu, również w tym artystycznym. Nawiązuje też do zarzutów o plagiat, o odrzuceniu przez innych twórców.

Barwna, wciągająca i pełna anegdot opowieść Ennia Morricone o jego życiu: od początków kompozytorskich przez współpracę z najważniejszymi reżyserami włoskimi i światowymi – jak Leone, Pasolini, Bertolucci, Almodóvar – aż po Oscara otrzymanego w 2016 roku za muzykę do filmu Tarantino.
Kompozytor miał dar narratorski, a współautor autobiografii potrafi i chce słuchać.
Artysta zestawia miłość do muzyki z... grą w szachy. Dostrzega dużo analogii, podobieństw:

Szachy są krewnymi matematyki, jak twierdził Pitagoras, a także muzyki. Szachy są niemą muzyką, a mnie gra przypomina komponowanie muzyki.
Na temat Koryfeusza mówią też inni: Giuseppe Tornatore, Bernardo Bertolucci Louis Bacalov. Quentin Tarantino dodał od siebie:

Ennio Morricone jest moim ulubionym kompozytorem. Kiedy mówię ,,kompozytorem", chcę go postawić obok Mozarta, Beethovena, Schuberta.
Wspomnienia są wyjątkowe pod każdym względem: stylistycznym i językowym. Dodatkowo, zawierają wykaz wszystkich utworów, których autorem jest Ennio Morricone. Treść podzielona jest na pięć rozdziałów, które poprzedza wstęp Jak doszło do tej rozmowy.

Mistrz w typowy dla siebie sposób podsumował książkę:

To najlepsza biografia na mój temat. Najbardziej autentyczna i szczegółowa, najlepiej dopracowana. I najbliższa prawdzie!.
Skoro Ennio Morricone tak uważał, to trzeba czytać.


Zachęcam do lektury.

Moja ocena:

× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Moje życie, moja muzyka. Autobiografia
Moje życie, moja muzyka. Autobiografia
Ennio Morricone, Alessandro De Rosa
8.5/10

Ennio Morricone jest moim ulubionym kompozytorem. Kiedy mówię „kompozytorem”, chcę postawić go obok Mozarta, Beethovena, Schuberta – Quentin Tarantino. Autoportret geniusza, który zmienił oblicze muzy...

Komentarze
Moje życie, moja muzyka. Autobiografia
Moje życie, moja muzyka. Autobiografia
Ennio Morricone, Alessandro De Rosa
8.5/10
Ennio Morricone jest moim ulubionym kompozytorem. Kiedy mówię „kompozytorem”, chcę postawić go obok Mozarta, Beethovena, Schuberta – Quentin Tarantino. Autoportret geniusza, który zmienił oblicze muzy...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Muzyka stanowi nieodłączną częścią filmów. Na myśl o muzyce filmowej do głowy przychodzi wiele nazwisk. John Williams, Nino Rota, Hans Zimmer, to tylko niektórzy z nich. Wśród nich wszystkich na samy...

@marek.wasinski.king @marek.wasinski.king

Kocham Ennio Morricone i tworzoną przez niego MUZYKĘ od bardzo dawna. Zachwyciłam się nią od pierwszego akordu i niezmiennie trwam w zachwycie. To genialny kompozytor, jego muzyka jest ponadczasowa, ...

@zetbasia27 @zetbasia27

Pozostałe recenzje @ladymakbet33

Szepty szeptuchy
Świat wyobrażony wg Tomasza Niedzieli

Szepty szeptuchy to kolejna z książek debiutującego pisarza, melomana i miłośnika gór. Tym razem akcja przeniesiona została w Bieszczady i Beskidy w pierwszej połowie XX...

Recenzja książki Szepty szeptuchy
Idąc po górach
Ucieczka od wolności

Czy zawsze jesteśmy kowalami własnego losu, jak głosi znane porzekadło? Otóż perypetie życiowego rozbitka pokazują, że niekoniecznie. Idąc po górach pióra Tomasza Niedzi...

Recenzja książki Idąc po górach

Nowe recenzje

Zła krew
Zła krew
@gdzie_ja_ta...:

"Ludzie, którzy nie stykają się na co dzień ze śmiercią, chcieliby, żeby ta miała jakiś głębszy sens. Tymczasem śmierć ...

Recenzja książki Zła krew
Jaskinie umarłych
Jaskinie... trzeba je zobaczyć...
@biegajacy_b...:

Umieszczanie akcji powieści w moich uwielbianych turystycznie stronach to już na start ogromny plus dla autora. W tym p...

Recenzja książki Jaskinie umarłych
Jaskinie umarłych
Seryjny z jaskiń
@mag-tur:

Katarzyna Wolwowicz prezentuje swoim czytelnikom kolejną powieść oczywiście kryminalną zatytułowaną „Jaskinie umar...

Recenzja książki Jaskinie umarłych
© 2007 - 2024 nakanapie.pl