Miasto purpurowych neonów recenzja

Violet Fox jest dwudziestodwuletnią dziewczyną, którą odznacza silny charakter i niezależność. Lubi przesiadywać na dachu i patrzeć w niebo, nosi kolorowe ubrania i nie dała stłamsić się babci, która na silę chciała zrobić z niej damę, gdy tymczasem Violet wolała grać w koszykówkę czy zaglądać samochodom pod maskę. Pewnego dnia Violet napotyka się na nowego sąsiada Williama, który ma problem ze swoim samochodem. Wywiązuje się między nimi niemiła rozmowa. Następnie dziewczyna spotyka go w barze, w którym pracuje. William jest od niej o wiele starszy, jednak nowy znajomy szybko wchodzi do jej głowy. Tymczasem tata Violet wyjeżdża, a chłopak, z którym pracuje zaczyna okazywać jej więcej uczuć.

Historia Violet i Williama bardzo mi się spodobała. W książce dużo się dzieje, jest sporo plot twistów, które momentami aż wbijają w fotel. Świat jest mały, a życie okrutne i nasza bohaterka doskonale tego doświadcza. Ani na chwilę nie byłam znudzona i było wiele momentów, w których ciężko było odłożyć książkę na później. Cięte teksty bohaterów były świetne. Czytając „Miasto purpurowych neonów” towarzyszyły radość, smutek, euforia czy złość dając jednocześnie niesamowity emocjonalny rollercoaster.

Od pierwszych stron główna bohaterka jak i jej tata wzbudzili we mnie mnóstwo sympatii. Opisy ich relacji sprawiły, ze na serduszku robiło się ciepło. Później też okazało się, że Violet ma wielkie oparcie w tacie, dla którego dobro córki jest najważniejsze.

Bardzo podobały mi się dialogi pomiędzy Violet a Williamem. Zabawne przepychanki słowne ubarwiały ich relację i nie raz wywoływały uśmiech na twarzy.

Jeśli chodzi ich relację to nie zaczęła się najlepiej, pomimo iż dziewczyna długo rozpamiętywała pierwsze spotkanie to ani jedno ani drugie nie mogło już o sobie na wzajem zapomnieć.

Wypadek i smierć mamy, następnie okropne zachowanie dziadków, szczególnie babci sprawiło, że dusza Violet rozsypała się na drobne kawałeczki. Książka opowiada m.in. o tym, jak młoda osoba boryka się z problemami psychicznymi, pokazuje jak ważne jest wsparcie od innych i jak Violet walczy o to, aby z tego wyjść.

Książkę czytało mi się świetnie i bardzo się cieszę, że trafiła w moje ręce. Z czystym sumieniem polecam Wam „Miasto purpurowych neonów” i czekam na kolejne książki Natalii Kulpińskiej.