Między życiem a życiem recenzja

Recenzję tę zacząć powinienem od pochwalenia autorki za wykreowanie głównej bohaterki. Sabine jest oryginalną osobowością, która ujawnia przed nami swoje dwa oblicza. Raz obserwować możemy ją jako dziewczynę z problemami, dziwnymi przyjaciółmi i nie za bardzo udanym życiem, z drugiej zaś strony obcujemy z rozpieszczoną osiemnastolatką, która ma wszystko, czego zapragnie. Oprócz miłości. Przyglądając się wewnętrznym rozterkom postaci i jej eksperymentami dotyczącymi dwóch żyć, potrafimy wczuć się w jej sytuację oraz poczuć się tak jak ona - zagubiona, niepewna. Sabine to bohaterka wyjątkowa, o której nie da się tak łatwo zapomnieć, dziewczyna potrafiąca zarazić nas swoimi emocjami.


"Między życiem a życiem" to historia opowiedziana lekkim, prostym w odbiorze stylem. Nie doszukamy się tu żadnych ukrytych metafor, czy refleksji. Po prostu jest to powieść lekka, dla osób, które chciałyby bardzo przyjemnie spędzić kilka wieczorów przy przyjemnej lekturze.

Warto zaznaczyć, że nie tylko Sabine jest postacią realistyczną i dla nas ważną. Ta dziewczyna jest dla nas najważniejszą z poznanych osób, ale Shirvington zadbała również o to, byśmy polubili również towarzyszy Sabine. Zarówno z Wellesley jak i Roxbury. Tak jak stykamy się z dwoma obrazami głównej bohaterki, tak samo poznajemy bohaterów z całkiem odwrotnych rzeczywistości. Muszę się przyznać, że o wiele bardziej do gustu przypadła mi społeczność z Roxbury. Ci biedni, lekko zwariowani, niewiedzący do czego dążą ludzie natychmiast zaskarbili sobie moja sympatię.

Całość: http://recenzjeoptymisty.blogspot.com/2015/05/jessica-shirvington-miedzy-zyciem-zyciem.html