Frekwencja 350. Tom 1. Natura kryształu recenzja

Pierwszy tom otwierający cykl „Frekwencja 350” to opowieść, która miała swój początek w postaci „Rysów na tęczy”, gdzie poznaliśmy Roberta oraz jego historię. Czas więc na rozwinięcie tej dość zaskakującej, międzygalaktycznej opowieści. Tym razem u boku astronauty staje Korwetta – niezwykle inteligentna hybryda stworzona przez obce cywilizacje w celach komunikacji z Mahaborianami.

Cała książka stanowi wizję autorki na temat relacji międzyludzkich w przyszłości, a konkretnie, życzenie ich poprawy. Aby jednak ten stan osiągnąć, trzeba podjąć ryzyko. Tylko jakie? „Natura kryształu” w niczym nie przypomina klasycznej w gatunku powieści science-fiction. Raczej zgłębia się w emocjonalną ludzką naturę, a właściwie odkrywa przed czytelnikami deficyty, o których albo nie mają pojęcia, że istnieją, albo zwyczajnie nie chcą tego wiedzieć. To również studium miłości w różnych perspektywach. Mamy więc miłość romantyczną wraz z jej fizycznością oraz duchową, oraz zdradę wraz z jej dylematami moralnymi.

Wszystko to dzieje się za sprawą Roberta Bryniarskiego oraz Korwetty stworzonej z materiału biologicznego zmarłych w wyniku nieudanej misji przedstawicieli obu gatunków ludzkiego i pozaziemskiego. Na początku, dziewczyna nie znając swojego pochodzenia oraz celu istnienia, nawiązuje dość ryzykowny romans ze starszym o osiemnaście lat wykładowcą. Mamy tu więc problem typowo społeczny, czyli intymna relacja nastolatki z własnym nauczycielem. Nie dość, że jest to nadal szeroko komentowana przez ludzi sytuacja, to jeszcze mogą wyniknąć z niego innego typu problemy.

Tutaj walka toczy się o monolit, czyli tytułowy kryształ stworzony przez kosmitów po to, aby Ziemianie poznali swoje słabości i mogli dokonać korekty. Jednak sytuacja się mocno komplikuje, gdy ktoś próbuje go przejąć. Podczas wyprawy, z której Robert może nie wrócić, ujawniają się wszystkie deficyty ludzkiej osobowości. Kochankowie zostają rozdzieleni. Jak to wpłynie na ich miłość? Czy uczucie przetrwa? Kim jest tajemniczy Uldri? I jakie zmiany dokonają się w samych bohaterach?

Książka pozwala choć na chwilę przenieść się nie tylko do innego wymiaru, ale również zastanowić się nad relacjami między dwojgiem ludzi. Pokazuje, na jakie niebezpieczeństwa jesteśmy narażeni w sytuacji stresu. Oraz że nasze działania nie zawsze są racjonalne, czasem zwyczajnie są podyktowane sytuacją patową, uznana za beznadziejną. Jedno jest pewne, uczucia bohaterów zostały wystawione na poważną próbę.

To, co sprawia, że książkę czyta się z ogromnym zaciekawieniem, to wątek romansowy niezwykle ludzki w odbiorze i niepozbawiony dylematów moralnych związanych ze zdradą, lojalnością oraz trwałością uczuć. Ciekawie rozpisany wątek z punktu widzenia kobiety i mężczyzny, mimo iż język wydaje się nieco bardziej wyidealizowany czy nawet hamletyzowany.

Ciekawe, pełne głębokich przemyśleń refleksje zestawione są z futurystyczną wizją planety charakteryzującą się niebywałym rozwojem technologicznym. Akcja powieści rozwija się dynamicznie, więc trudno czasem nadążyć za bohaterami, ich rozterkami i dylematami. Mnogość wątków momentami przytłacza, ale z czasem czytelnik przyzwyczaja się do obecności każdej postaci i powoli zaczyna się utożsamiać z ich wizją życia. Różnorodność oraz wielobarwność postaci, oraz zbudowanego wokół nich świata zasługuje na pochwałę. Książka prowokuje do zadawania ważnych dla ludzkości pytań o relacje międzyludzkie, moralność, lojalność czy miłość.