Mordercze kaczki recenzja

Nigdy nie byłem w Suchej Beskidzkiej, mimo to, wydaje mi się, że z książki na książkę wiem o tym miejscu coraz więcej. Oczywiście, nie chodzi mi o mentalność mieszkańców, bo Ci, przedstawieni w opowieściach Tomasza Siwca, giną zwykle szybko i boleśnie. Swoją drogą, to cud, że władze jeszcze nie zesłały na wygnanie obywatela, który w tak makabryczny sposób złowróży przeciwko nim. Miasto ciągle istnieje, mało tego, staje się niczym biblijny Egipt nawiedzane przez niewyobrażalne plagi. Za każdym razem jednak, podnosi się z kolan i pręży swoją pierś, będąc w gotowości na kolejną apokalipsę.

Musiałem to w końcu zrobić. Po skończonej lekturze, usiadłem do mapy. Zbadałem większość miejsc ujętych w przedstawionej historii, aby wzbogacić swoje wyobrażenie o tym nieśmiertelnym mieście. Bez większych problemów znalazłem rzekę Stryszawkę, dworzec PKP, czy drogę wojewódzką 946 przebiegającą przez miasto jako ulica Mickiewicza. A stąd już wszędzie blisko - Osiedle Beskidzkie, suski wodospad i oczywiście mostek przy ulicy Słonecznej, gdzie mieszkańcy dokarmiają kaczki. Właśnie… Kaczki.

„Mordercze kaczki” to prosta opowieść. Coś się wylało, coś zmutowało, coś zaczęło zabijać. Ten utarty szereg wydarzeń, choć znany z poprzednich pozycji autora, nadal potrafi zaskoczyć. Koniec końców i w tym przypadku Sucha Beskidzka zmienia się w piekło. Przyzwyczaiłem się, że autor nie stosuje półśrodków i poniekąd wiedziałem czego oczekiwać. Okrutnym losem kończą swój żywot starcy, dzieci czy zakochana para nastolatków. Wokół rozrywane są ich strzępy ciał, które jednocześnie ozdabiają miasto szkarłatną barwą.

Wciągnąłem się w tę historię i niejako moja czujność została uśpiona wraz z rozgrywającymi się w niej wydarzeniami. Rozkoszując się kaczą masakrą zupełnie zapomniałem, że czeka mnie jeszcze wisienka na torcie. Że autor, podobnie jak w przypadku książki „Muchy” czy „Skorki”, subtelnie wprowadzi kolejnego gracza. I stało się. Powiem krótko. Jeśli to, co dotychczas czytałem z gatunku Horror Animals było niewyobrażalne, to właśnie poprzeczka poszybowała w górę.

„Mordercze kaczki” to króciutka opowieść, mimo to, potrafi przykuć uwagę. Ja, bawiłem się wyśmienicie. Bardzo pomocnym w tym postrzeganiu stanowi w ramach wstępu kilka słów autora, dzięki czemu czytelnik może nastroić swoje zmysły na nietypową ucztę.

Nie pozostaje mi nic innego, jak zaprosić do stołu… Dzisiejsze danie główne – Kaczka.