Mordercze kaczki recenzja

Tomasz Siwiec "Mordercze Kaczki".

Autor ewidentnie sprawia, że do zwierząt podchodzę teraz z większym dystansem. No cóż. Do mojej fobii dotyczącej dzików, kretów i dżdżownic dochodzą kaczki i o losie niewyobrażalny... ryby! A tu zonk, bo lubię wędkować... będę bardzo, ale to bardzo uważać!

Asia lubi karmić kaczki. Początkowo karmi je chlebem, ale niestety, budżet rodzinny i rodzice dziewczynki zaczynają się buntować. Toteż Asia szuka innego rozwiązania. Dostaje je od sąsiada. Mianowicie dostaje pszenicę, bardzo duży zapas. Dziewczynka nie wie jednak, że pszenica jest zatruta.

Kaczki rzucają się na nowy pokarm. A pokarm sprawia, że stają się większe, silniejsze... I coraz bardziej głodne. Zaczynają atakować ludzi. To, co dzieje się na ulicach Suchej Beskidzkiej, przechodzi ludzkie pojęcie. Kaczki są nieobliczalne, głodne. Prowadzi je instynkt. Już nie muszą czekać, aż człowiek przyniesie im jedzenie. Teraz to człowiek skazany jest na ich niełaskę.

Po makabrycznych wydarzeniach (aczkolwiek krótkich), kaczki odlatują. Nikt jednak nie wie gdzie... Nikt nie wie na jak długo. I nikt nie wie, co się tak naprawdę stało. Czy to klimat? A właściwie zmiana klimatu? Nikt nawet nie wziął pod uwagę, że Asia, miłośniczka kaczuszek, karmiła je czymś, co nienadawało sie do jedzenia.

Gdy kaczki odleciały, Asia (jako jedna z cudownie ocalałych), postanawia iść nakarmić rybki. Tym samym ziarnem...

O zgrozo. Jak zwykle autor nie przebiera w słowach. Rzuca makabryczne opisy, ze szczegółami. Z pełnym żołądkiem nie udałoby mi się przeczytać... Mamy tu wszystko, do czego autor nas przyzwyczaił. Jest krew, wielka ilość. Jest rozrywanie ciała. Wydłubywanie oczu. Po prostu wszystko...

Czytając tą krótką historię czułam chyba wszystko... współczucie, przerażenie, ogarniające mdłości... Jednocześnie tylko się upewniłam, że autora będę czytać wszystko, no po prostu wszystko. Ma on wielki potencjał, a jego wyobraźnia nie zna granic. Nie, nie będę fanką animal horror. Ale... dla tegoż Autora robię wyjątek. Jest poza skalą. Jest znakomity. Chociaż obrzydliwie szczegółowo pisze 🙈

Jest jeszcze jeden powód, dla którego czyta się elegancko. Otóż autor porusza bardzo ważną kwestię dokarmiania zwierząt. A właściwie zwraca uwagę na to, co może się stać, gdy zwierzęta dostaną zakazany pokarm. Jest to taki morał, a żeby chwilę się zastanowić...

Oj nie chciałabym, żeby historie książkowe wydarzyły się naprawdę...

Książkę polecam!