Recenzja książki Nierozdzielne

Czy kochaliście kiedyś jakieś miasto tak bardzo, że gdzie by ono się nie pojawiło to musicie tam zajrzeć? Niesamowitą niespodzianką był dla mnie fakt, kiedy po przybyciu książki do mojego mieszkanka okazało się, że akcja tejże historii dzieje się właśnie w moim ukochanym Krakowie! Ale przejdźmy do konkretów!

Dwie młode damy – Sybilla i Sabina – tak podobne, a tak jednak różne i co za tym idzie, jakież niepowtarzalne! Jedna mocno stąpająca po ziemi z twardym charakterem, druga zaś delikatniejsza, może spokojniejsza, nie wypowiadająca ani słowa. I tajemnice, które nie mają ujścia na światło dzienne.

Co jak co, ale ta pozycja zdecydowanie nadaje się na wieczorne czytanie w łóżku. Zaintrygowana, przez dwa wieczory nie mogłam się oderwać od stronic tej opowieści. Horror, który zapodaje nam autorka jest delikatniejszy niżeli rozlew krwi z powodu powydzieranych flaków. Subtelnie poprowadzona fabuła, wzbudza w nas narastający niepokój, strach i zniecierpliwienie. Dorosła dziewczyna, która nie mówi, a jeśli już się komunikuje to za pomocą specjalnego języka i to tylko z bliźniaczką; brak odbicia w lustrze drugiej z sióstr – co z tego wyniknie? Co łączy te dwie jakże niezwykłe dziewczęta z przeszłością, która spowodowała traumatyczna w skutkach ciszę? Jeśli nie macie oporów przed akcją, która płynie swoim nurtem, jest napisana składnie i po kolei – to zdecydowanie książka dla Was. Na pewno nie można się przy niej nudzić, a szczegóły, które z pozoru nie są istotne nadają smaku całokształtowi. Historia jaką napisała pani Joanna pozwala na zatopienie się w metafizyce i wszelakich „dziwnych” sprawach z nią związanych. U mnie zajmuje jedno z lepszych miejsc na piedestale książek na ten rok (zapewne na kolejne również!). Podoba mi się ogromnie motyw sióstr, ich miłości, parapsychologii no i oczywiście Krakowa. A czy Ty masz odwagę dowiedzieć się kim są panny Zabielskie i czemu jedna z nich widziała to czego nie powinna i jakie były tego następstwa?