Mroczne wyznania recenzja

Zdarzyło się Wam kiedyś nawiązać rozmowę z osobą, której nie znacie?
Czy potrafilibyście otworzyć się przed taką osobą? Zdradzić swoje sekrety? Powierzyć nawet najbardziej mroczne tajemnice?

Mówi się, że czasami łatwiej jest otworzyć się przed obcym człowiekiem niż przed kimś, kogo znamy? Dlaczego? Może dlatego, że nigdy więcej nie będziemy musieli temu komuś, ponownie spojrzeć w oczy. Znikniemy z jego życia równie szybko, jak szybko się w nim pojawimy.

Ja jednak nie należę do ufnych osób i z pewnością nie potrafiłabym wyżalić się pierwszej napotkanej osobie, nawet wtedy, gdy chęć wyrzucenia z siebie tego, co leży na sercu, byłaby naprawdę ogromna.

A jednak Selena - bohaterka książki "Mroczne wyznania" Lisy Unger - nie ma z tym problemu. Kiedy pewnego wieczoru wraca z pracy, w pociągu nawiązuje rozmowę z nieznajomą. W czasie jej trwania opowiada o problemach, z którymi się boryka. Zwierza się z tego, co rani i boli. Niemal na jednym wydechu zdradza swoje podejrzenia o romansie męża z nianią. Nie mówi jednak tego, że jest o nim przekonana, w końcu widziała nagranie z monitoringu...
I kiedy nieznajoma mówi coś o zniknięciu "niewygodnej" kobiety, Selena nie potrafi zapomnieć tych słów. W końcu niczego nie pragnie bardziej niż tego, by jej problemy stały się złym snem, by okazały sie ułudą.
I dziwnym zbiegiem okoliczności, zatrudniona przez nią niania - znika. Nikt nie wie, co z nią się stało. Nikt nic nie widział. Nikt nic nie słyszał.

Idealne życie Seleny zmienia się w koszmar. Na jaw wychodzą kolejne fakty i kolejne sekrety, które przygniatają całym swoim ciężarem. Akcja coraz bardziej się rozwija, pozostawiając po sobie szok i niedowierzanie.

Fabuła prowadzona jest z perspektywy wielu osób, lecz najważniejszą rolę odgrywają trzy kobiety - Selena, Pear oraz Anne. Chociaż na początku wydaje się, że ich historie nie mają ze sobą zbyt wiele wspólnego, to w pewnym czasie łącza się ze sobą, tworząc zgrabną całość. Co je łączy? Jaką rolę odgrywa dziewczyna z pociągu, która przedstawia się jako Martha?

Chociaż książka "Mroczne wyznania" początkowo mnie nie wciągnęła, to z każdą przewrócona stroną coraz bardziej angażowałam się w jej fabułę.
Może nie jest to rasowy thriller, jednak powieść ma w sobie coś, co sprawia, że nie da się przejąć obok niej obojętnie, że nie da się jej ot tak odłożyć.

Lisa Unger porusza ważne życiowe tematy. Ukazuje, że nawet najbardziej idealna rodzina, ma wady. Że nie warto ufać nieznajomym. Że nie warto powierzać im swoich sekretów, bo często może to obrócić się przeciwko nam. Lepiej "Uważaj komu powierzasz swoje mroczne tajemnice" i nie tylko te mroczne.

Selena to uczyniła. Jedno wypowiedziane przez nią zdanie zmieniło całe jej dotychczasowe życie. Było jak kostka domina, która delikatnie potrącona doprowadziła do całkowitego rozpadu wydawałoby się trwałej konstrukcji, ujawniając przy tym wszystkie jej skazy oraz skrzętnie skrywane i zamiatane pod dywan sprawy.

Zaintrygowani?

Siegnijcie po "Mroczne sekrety" i sami oceńcie