Mroczny układ recenzja

"Mroczny układ" to mroczna i pełna tajemnic historia. Dla mnie tym bardziej tajemnicza bo, to druga część cyklu "Jarocin", którego pierwszej części nie miałam okazji przeczytać, ale mam nadzieję szybko to nadrobić. 

Nasz główny bohater, Kacper Zborowski, wraca po latach do Polski, do rodzinnego Jarocina. Ma nadzieję, że to właśnie tu uda mu się uporać z przeszłością, która nie daje mu spokoju. Zaraz po przyjeździe poznaje kelnerkę - Amandę, z którą zaczyna się spotkać. Kupuje dom i wiedzie beztroskie życie zapominając o przeszłości. Jednak pewnego dnia, jego spokój zostaje zniszczony. Amanda zostaje zamordowana, a on trafia na miejsce zbrodni w nieodpowiednim czasie. Przez co staje się głównym podejrzanym i czeka na rozprawę w areszcie domowym z opaskę na nodze. To utrudnia mu nie tylko życie ale i uniemożliwia znalezienie prawdziwego przestępcy. Jednak, z powodu braku dowodów zostaje szybko uniewinniony. Teraz może zacząć śledztwo by, oczyścić swoje imię. Jednak, nie spodziewa się tego, że trop zaprowadzi go do jego własnej przeszłości, z którą przyjdzie mu się zmierzyć. Zaczynają powracać jego wspomnienia z dzieciństwa: obłęd ojca i jego zaginięcie, samobójstwo matki i dom dziecka, który był piekłem. Przeżył w nim najgorsze chwile i uciekł z stamtąd w wieku 16 lat do Niemiec. Podczas swojego śledztwa dociera do mrocznych intryg i ciemnych interesów, w które zamieszane są osoby zajmujące wysokie stanowiska. Są to ludzie bezwzględni i zniszczą każdego, kto będzie próbował poznać prawdę. Do tego okazuje się, że ojciec Kacpra ma coś wspólnego z tym wszystkim. Ale co? Czy uda się Kacprowi odkryć prawdę? Czy ujdzie z życiem? 

"Życie nie lituje się nad słabymi, nikt się nad nimi nie lituje. Życie znajdzie najsłabsze ogniwo i samo je zniszczy. To jest selekcja naturalna".

 Autor, porusza trudny temat, temat domów dziecka oraz emocji dzieci, które tam przebywają. W tej książce dom dziecka jest ukazany negatywnie, a jego opiekunowie okazują się tyranami. Panuje tu rygor i znieczulica na uczucia dzieci. Dom dziecka, który miał pomagać w znajdowaniu nowych rodzin dla swoich podopiecznych i opiekować się nimi, wspierać ich, okazuje się najgorszym miejscem na ziemi. Dzieci wolą być bez dachu nad głową niż w sierocińcu. Poznajemy dokładnie uczucia dzieci: ich samotność, strach i niską samoocenę, na które wpływ ma traktowanie przez opiekunów. Jest to straszna wizja i całe szczęście, że to tylko fikcja literacka. 

"Oczekiwano od nas, że mimo młodego wieku będziemy zachowywali się dorośle. I choć byliśmy tylko dziećmi, traktowano nas czasem jak recydywistów. Próbowałem to zrozumieć, ale nie potrafiłem." 

Jarocin, miasto w którym rozgrywa się większość akcji, zostaje nam przedstawiony jako miejsce pełne układów, kłamstw i tajemnic. Jest mroczne i szare. Pełne wali o życie i strachu. Każdy szczegół jest dopracowany, a opisy sprawiają, że wszystkie wydarzenia wydają się realistyczne. Narracja pierwszoosobowa pozwala nam bardziej zżyć się z bohaterem. Możemy na wszystko spojrzeć jego oczami i czuć jego emocje. Kazdy bohater maja swoje wady i zalety, co sprawia że wydają się prawdziwi i łatwiej zyskują naszą sympatię.

"Każdy miewa w swoim życiu momenty, które trwają wiecznie. Sekundy ciągną się godzinami. Doświadczamy wtedy najgorszych uczuć, jakie można sobie wyobrazić. Pragniemy, aby minęły w mgnieniu oka, ale mózg nie pozwala nam zapomnieć o żadnym szczególe." 

Fabuła, tak jak podpowiada nam tytuł, jest mroczna i przesiaknięta tajemnicą. Akcja z początku jest dość spokojna jednak niespodziewanie następuje jej zwrot i zaczyna gnać tak, że nie sposób nam odłożyć książki na bok. Trzyma nas w napięciu i nie daje chwili wytchnienia. 

"Człowiek doskonale pamięta dobre i złe chwile ze swojego życia, ale chyba nikt nie potrafi sprecyzować, kiedy coś zaczyna się pieprzyć. Najczęściej tego nie zauważamy. Żyjemy w przekonaniu, że mały incydent nie wpłynie na nasze dalsze życie, aż w końcu budzimy się i uświadamiamy sobie, że nasze życie się zepsuło. Wtedy właśnie jest już za późno." 

Historia zawarta w tej książce napawa nas strachem i niepewnością. Jedna intryga goni kolejną. Tak jak nasz główny bohater i my stajemy się nieufni w stosunku do innych postaci. Nie mamy pewności komu można zaufać. "Mroczny układ" to thriller psychologiczny, w którym teraźniejszość miesza się z przeszłością. Książka jest bardzo dobrze napisana i trzyma w napięciu do samego końca który, zwala nas z nóg. Za możliwość przeczytania tej książki i napisania recenzji dziękuję autorowi i wydawnictwo Novae Res. 

"Idzie nocka, ciemność zła, Oczy zamknij, idź już spać. Nie uciekaj, kładź się już, I tak cię znajdę, no choć już. Gdzie się skrywasz? Pokaż się. Bóg już czeka, pragnie cię. Nie daj się prosić, Zaprowadzę cię."