Recenzja książki Pani Kennedy : lata zagubione w historii

Tak o swojej małżonce mówił 35 prezydent USA, JFK. I w istocie, było w tym sporo prawdy. Jacqueline Kennedy z domu Bouvier, później Onassis była niezwykle szykowną, elegancką kobietą. Dla przyjaciół Jackie. Ponoć była bardzo rozrzutna i zachłanna na pieniądze. To dla niej armator grecki porzuca Marię Callas; rozkochał też Lee Radziwiłł, siostrę First Lady. Niewątpliwie dzięki swoim talentom, również dyplomatycznym przyczyniła się do sukcesu politycznego męża. Bezceremonialnie potrafiła przywołać do porządku samego Nikitę Chruszczowa. Bywa przewrotna, zazdrosna i apodyktyczna. Biegle posługiwała się językiem francuskim. Nie znosząca sprzeciwu, biada temu, kto odważył się jej przeciwstawić. Postrzegana jako wyrocznia w sprawach mody i urody, dobrego smaku. Sprawowała funkcję Pierwszej Damy w latach 1961-1963 roku.

Jacqueline Kennedy nadaje nowy styl sprawowanej przez siebie roli, bardziej wyrafinowany i dystyngowany. Zdecydowanie różniła się od swoich poprzedniczek, gustem, sposobem bycia. Zawsze aktywna i gotowa do działania, organizuje wiele imprez kulturalnych, charytatywnych. Cały świat podziwia jej klasę i opanowanie podczas pogrzebu męża. Jackie to kobieta o szerokich horyzontach intelektualnych. Absolwentka prestiżowych uczelni, dużą wagę przykłada do sztuki. Uwielbia luksus i drogie dodatki; potrafi wydać fortunę.

Drugie małżeństwo też nie przyniosło jej szczęścia, odchodzi do wieczności w wieku 65 lat, w 1994 roku. Na pięć lat przed tragiczną śmiercią syna Johna juniora i synowej Carolyn Bessette.

Znosiła zdrady męża, sama też dostarczała materiału prasie brukowej.

Rodziną Kennedych interesowałam się od dawna, w mojej prywatnej biblioteczce znajduje się multum prac poświęconych tej dynastii. Barbara Leaming w bardzo pozytywny sposób ukazuje swoją bohaterkę, jej obraz bywa czasami przesłodzony. Można rozważać o bezstronności autorki, ale tę biografię warto przeczytać.