Sekret nawiedzonego lasu recenzja

Od czasu do czasu bardzo lubię zwolnić i przeczytać coś lekkiego, młodzieżowego. Zazwyczaj poruszam się w tematach wojennych, kryminalnych, dość ciężkich historiach. Ale szczerze wam powiem, agenci w tej książce w ogóle nie mieli łatwo. Na wstępie jeszcze przypomnę, że jest to piąty tom przygód zagadkowych agentów. Lecz autor na wstępie przypomina nam i ponownie zapoznaje nas z Ewą, Romkiem i Erykiem. Te sprytne dzieciaki dość często wpadają w niecodzienne tarapaty i dzięki swoim umiejętnością starają się rozwikłać niezwykłą zagadkę.
Lecz od początku.
W najnowszej przygodzie, przyjaciele wybierają się na biwak wraz z tatą chłopców i szczeniakiem Toską. Podczas wesołej podróży natrafiają na o wiele mniej wesołego rowerzystę, któremu chyba nie podoba się ich obecność w tym miejscu. Podczas szarży rowerzysty auto którym agenci wybrali się na przygodne niestety odmawia posłuszeństwa i tu zaczyna się przygoda. Tata postanawia odłączy się od grupy i sprowadzić pomoc lecz po dłuższym czasie zaniepokojeni powrotem mężczyzny, postanawiają na własną rękę odnaleźć go. Może uda się natrafić na niego gdy ten będzie wracał do auta? Przyjaciele wyruszają mając z tyłu głowy informacje, która niedawno odkryli. A mianowicie są w nawiedzonym lesie. Czy tacie chłopców coś się stało? Czy uda się go odnaleźć? Co czeka agentów podczas tej leśnej przygody? Co czaji się za drzewami. Za swoje atuty mają jednak spryt i logiczne myślenie dlatego nie bacząc na strach ruszają do akcji.

Przygoda agentów przysporzyła mi niekiedy gęsiej skórki. Wiele ciekawych i pouczających wyjaśnień jak odnaleźć się w lesie. Zabawna fabuła. Przepiękne ilustracje, które na długo przyciągają oko aby dostrzec wszystkie sekrety. Bardzo miło spędziłam czas podczas czytania tego tytułu. Jeżeli chodzi zaś o samego autora. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Maxa Czornyja i myślę, że nie ostatnie. Ręcz mam ochotę poznać pozostałe cztery tomy przygód Ewy, Eryka i Romka. A książkę polecam i młodszym i starszym czytelnikom.